«وقتی فیلمنامه «نسترن های وحشی» را می نوشتم، مایل بودم حاصل آن کاری نهایتاً حسی و عاطفی باشد و البتّه کمی هم شده است، امّا چون هرگز هیچ فیلمنامه ای را بدون پشتوانه عینی و استنادی ننوشته و هیچ فیلمی را بدون استناد عینی و واقعی نساخته ام، بنابر این به وقت ساخت فیلم «نسترن های وحشی» نیز نتوانستم بر آنچه واقعیّت دارد و بلکه بدتر از آن چشم ببندم. حاصل آن اثر حاضر شد که اگر هیأت انتخاب خنثی و فاقد جرات جشنواره فیلم فجر یا هر جشنواره دیگری آن را نپسندد، من از روی قضاوت آنها بر بی هویتی‌شان قضاوت خواهم کرد؛ مگر ممکن است آدمی چشم بر واقعیت وحقیقتی که دیده است ببندد و در بند موضوعات توهمی باشد؟! خدایا ممنونم که توسط ناجوانمردان و محافظه کاران انتخاب نشده و نمی شوم.»
انتهای پیام/