به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،برگ‌های تاریخ مازندران را که ورق بزنید شرق استان با تاریخ ۱۵ هزار ساله را خواهید دید تاریخی که در ۱۵ کیلومتر از مسیر نکا تا بهشهر قرار گرفته است و به دلیل دارا بودن اماکن تاریخی بجای مانده از عصر آهن یکی از پایگاه‌های مهم باستان شناسی شمال کشور است.
سفری یک روزه به عمق تاریخ را شروع می‌کنیم تا ببینیم سرنوشت این آثار بی نظیر و تکرار نشدنی دستخوش چه حوادثی شده است ۵ کیلومتر از نکا که دور شدیم، سمت راست جاده، کوه آهکی خودنمایی میکند کوهی که یک غار را در خود جای داده است. غار کمیشان یکی که از قدیمی‌ترین سکونت گاه‌های بشر در شمال کشور ومربوط به عصر میان سنگی ورودی غار درب فلزی نصب شده است تا از تجاوز سودجویان و غارتگران جلوگیری شود، اما ورود به غار از شکاف کناره‌های این درب فلزی خیلی هم سخت نیست درون غار تاریک است و هیچ اثری از اینکه این غار تاریخی روزی میزبان انسان‌های غارنشین بود وجود ندارد.
علی ماهفروزی کارشناس باستان شناسی در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،میگوید: کاوشگران با هدف بازسازی اقلیم و مطالعه رژیم غذایی ساکنان این منطقه تحقیقات خود را از سال ۱۳۶۷ در این محوطه تاریخی آغار کردند و بر اساس کشفیات اولین آثار کشاورزی مربوط به ۱۳ هزار سال پیش در آن کشف شد.
این باستان‌شناس با بیان اینکه نخستین گندم‌های کشت شده به دست انسان در این منطقه کشف شد به تصرف زمین‌های کشاورزی در اطراف غار اشاره کرد و گفت: برخی کشاورزان زمین‌های نزدیک غار را که متعلق به منابع طبیعی است تصرف کردند و این‌ها مشکلاتی است که باید هرچه سریعتر پیگیری و مرتفع شود.
تصرف زمین‌های اطراف غار به کنار، فضای بیرونی این غار باستانی اکنون محل کشت و کار کشاورزان شده است در فصل گندم، گندم کاشته می‌شود و در زمستان انواع سبزیجات
دلاور بزرگ نیا مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،میگوید: زمین‌های اطراف غار مالکیت شخصی افراد است و کشت و کار در آن منع قانونی ندارد.
در ادامه سفر بعد از طی کردن مسافت ۲ کیلومتری از غار کمیشان به محوطه باستانی گوهر تپه در رستمکلا می‌رسیم نخستین سکونت گاه شهری شمال کشور با قدمت ۷۰۰۰ ساله
علی ماهفروزی میگوید انسان‌هایی که در غار‌های کمیشان، هوتو و کمربند زندگی می‌کردند پس از خروج از غار به مرور گوهرتپه را پدید آوردند، تپه‌ای انسان‌ساز که در آن الگوی شهرنشینی رعایت شده است.
سایت موزه‌ی گوهرتپه که روزی مقصد گردشگران و دوستداران تاریخ بود در حال حاضر انگار به فراموشی سپرده شده است دیگر نه از کاوش خبری هست نه از بازدید کنندگانی که می‌آمدند تاریخ پیشینیان خود را ببینند، گوهر تپه این روز‌ها در سکوت کامل به سر می‌برد.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران درباره وضعیت این تپه با ارزش باستانی میگوید چندین مرحله کاوش در این تپه تاریخی انجام شد و آثار شاخصی مانند جنگ‌افزار‌های مفرغی و آهنی، اشیاء تزیینی، مهره‌های سنگی، پیکر‌های حیوانی و انسانی کشف شد و کارشناسان بدنبال کشف معابد و کوشک‌های این تپه هستند، اما به دلیل کمبود اعتبار فعلا برنامه کاوش تعطیل شده است.
مقصد بعدی باغ عباس آباد است تنها باغ غیر کویری ایران و ثبت شده در میراث جهانی یونسکو که شاه عباس صفوی برای اقامت تابستانی خود ساخت، اما فکرش را نمی‌کرد روزی به جای درخت، ساختمان‌های بتنی، صندلی‌های فلزی، آجر و آهن در آن بکارند
دهشت مدیر مجموعه تاریخی عباس آباد بهشهر در گفتگو با به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، با اشاره به اینکه عرصه این باغ تاریخی ۳۴۰ هکتار است میگوید: طبق ضوابط میراث جهانی یونسکو هرگونه ساخت و ساز در این عرصه‌ها ممنوع است و مجموعه‌های گردشگری، فضای اداری برخی دستگاه‌های اجرایی نباید در این باغ تاریخی ساخته می‌شد.
دهشت که از ساخت وساز‌های گذشته در این منطقه گله دارد میگوید: ناظران یونسکو بطور دوره‌ای از این باغ بازدید می‌کنند و از آنجا که در زمان ثبت این اثر در فهرست جهانی، متعهد شدیم نیاز‌های حفاظتی مجموعه را تامین کنیم اگر این رویه ادامه پیدا کند امکان دارد این باغ از فهرست میراث جهانی یونسکو حذف شود.
باغ تاریخی صفویه را ترک می‌کنیم و در مسیر برگشت به حسینه‌ای مربوط به دوره قاجار می‌رویم حسینه روستای میانگاله ۱۰ سالی است که در فهرست آثار ملی کشور ثبت و متاسفانه به همان حال رها شده است.
حسینی رییس شورای روستای میانگاله در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،درباره این حسینیه تاریخی که این روز‌ها به انباری تبدیل شده میگوید: در سال‌های اخیر پیگیری‌های زیادی انجام دادیم و با نمایندگان و مسئولان متعددی نشست گذاشتیم، اما در نهایت به دلیل کمبود بودجه هنوز اتفاق خوبی برای این اثر نیفتاده است.
وی میگوید: اهالی روستا برای بازسازی این حسینیه مبالغی را جمع آوری کردند، اما میراث فرهنگی شهرستان نکا میگوید این مبالغ برای بازسازی باید در اختیار این اداره قرار بگیرد و مردم مخالف هستند.
سفر یک روزه و ۱۵ کیلومتری ما به پایان می‌رسد و من در حالی که برگ‌های تاریخ را میبندم فکر میکنم بی گمان اگر هرگز کاووشی صورت نمی‌گرفت خاک مانند این هزاران سال خودش به بهترین نحو و شاید بهتر از ما از این آثار محافظت می‌کرد.
انتهای پیام/ ک