وی افزود: در مستندم متوجه می شوید که حادثه،گوشه ای از جریان کلی قصه است و بهانه ای قرار دادیم تا صدای قشر کارگر را نشان دهیم.
وی ادامه داد: در تعداد محدودی از ترییون های نماز جمعه به عنوان اماکن مهم و تاثیر گذار از کارگران و سختی کار و زندگی شان یاد شد و متاسفانه رسانه ها و تشکل های انقلابی به میزان لازم به این جریان نپرداخته اند.
وی عنوان کرد: وقتی رسانه های مهم صدای کارگران را به گوش مسئولان برسانند، دیگر جایی برای شانه خالی کردن نمی ماند و اگر کارگران دیوار محکمی مانند تشکل های انقلابی داشته باشند، می توانند حرفشان را راحت‌تر بزنند تا به عنوان نمونه شاهد کشته شدن 43 معدنچی نباشیم.
این کارگردان اذعان داشت: خوشبختانه جشنواره عمار در موضوع درون گفتمانی راهی را ایجاد کرده که می توان با صراحت کامل حرف زد و در کنار نقد، راهکار هم ارائه داد. در کل جشنواره عمار تنها جشنواره ای است که به چنین موضوعاتی به خوبی می پردازد. اگر من در مستندم انتقادی را بیان کردم، به نکات مثبتی نیز اشاره کردم تا به سیاه نمایی و بن بست ختم نشود.
میرزاباقری گفت: فقط این دولت و آن دولت به کارگران کم توجهی نکردند، بلکه خود مردم و حتی خود من هم مقصریم که پیش از رخ دادن اتفاق به آن ها توجه و زمان اتفاق به درستی همدردی نکردیم.
وی تصریح کرد: اگر صدا و سیما به عنوان تریبونی مهم به جز بحث سرگرمی فضای آزادی را برای بیان خواسته های مردم فراهم کند، به طور قطع جایگاهی برای بیان مشکلات، شنیدن مسئولان و رفع آن ها بوجود خواهد آمد.
میرزاباقری در خصوص پررنگ تر شدن بخش بین الملل جشنواره عمار بیان کرد: این به سیاست جشنواره برمی گردد و اگر با برنامه ریزی مدون و هدفدار و تبلیغات گسترده فراخوان بدهند، به طور قطع از اقصی نقاط دنیا فیلم و فیلمساز خواهیم داشت و به خروجی مثبت فراوانی خواهیم رسید.
انتهای پیام/