وسط اين همه آشوب و سروصدا ايكاش فرصتی پيدا كنيم براي يك دقيقه سكوت به احترام چشم‌های آرمين صادقی كه بسته شدند. بعد از اين يك دقيقه، ساعت‌ها و روزها فرصت داريم تا دوباره به جان هم بيفتيم و از جهان اطراف‌مان يك قتلگاه آذين‌بسته بسازيم برای مردم بیگناه.
آنهايی كه زندگی را از اين چشم‌ها گرفته‌اند، سال‌ها بعد وقتی تمام گلوله‌هاي خشابِ خشونت‌شان را شليك كردند در گوشه‌های آرام ذهن خود لابد يك لحظه به اين فكر خواهند كرد كه هيچ چيز، هيچ چيزِ اين دنيای لعنتی ارزشِ آن را نداشت كه به خاطرش توپ زندگی را از جلوی پای يك كودك بردارند و او را با بیرحمی از بازی زندگی بيرون بفرستند.
حالا مثل تمام وعده‌هايی كه هر شب برای آرام كردن بچه‌هايمان رديف می‌كنيم، لابد بايد به آرمين هم وعده بدهيم كه حتما توي يك دنيای ديگر مردمانی مهربان‌تر از ما در انتظارش هستند تا روزهای آرام و بی‌خطری برايش بسازند. دنيايی پاک و آرامی كه جای مردان سياستش, درخت نشانده‌اند و در آن به جز تفنگ‌های اسباب‌بازی كودكان هيچ اسلحه ديگری شليك نمی‌كند.
بچه های ایران شایسته بهترین‌ها هستند.
گفتنی است؛ آرمین صادقی نوجوان 15 ساله خمینی شهر اصفهان است که در راه بازگشت از اصفهان به خمینی شهر در منطقه جوی‌آباد هدف تیراندازی اغتشاشگران قرار گرفت و جان خود را از دست داد.
انتهای پیام/