به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛حماسه دفاع مقدس روز به روز بالنده‌تر شد و جوانان ما چونان کوهی استوار در برابر تهاجم دشمن ایستادند. مقدس‌ترین و با ارزش‌ترین استقامت، دفاع از عقیده است و بدون شک دوران هشت ساله جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از افتخارات بزرگ و بی‌نظیر ایران اسلامی است.
شهادت زندگانی جاودانه یافتن است؛ اوج و عروج تعالی است. شهادت تکامل ایمان و نهایت خلوص قلب‌هاست. شهادت مردن تحمیلی نیست، انتخاب آزادانه و آگاهانه است؛ خلوت عاشق و معشوق است.شما می توانید در ادامه شرح کوتاه زندگی یکی از شهدای دفاع مقدس را بخوانید:
شهید محمد آقایی بارایی فرزند سلیمان متولد به سال 1340 در قریه تازه كند كهریزه از توابع نقده در تاریخ 1360 در منطقه دارلك مهاباد به شهادت و در گلزار شهدای نقده مدفون است.
فرازی از زندگینامه شهید:
شهید پاكدلی از تبار پاكان خدا به سال 1340 در روستای تازه كند دیم در خانواده ای مذهبی و متدین دیده به جهان هستی گشود. اوان كودكی را در زادگاهش سپری و دوران ابتدائی را در قریه مذكور با موفقیت به پایان رسانید. در سال 1352 به همراه خانواده به شهرستان نقده مهاجرت نمود و دوره راهنمائی را در مدرسه امیركبیر نقده و سال اول متوسطه را در دبیرستان رازی طی كرد.
ایشان بعداً به خاطر بروز مشكلات عدیده زندگی از تحصیل كناره گرفت و همراه پدر به امورات كشاورزی همت گماشت.
رابطه گرم و عاطفی با بستگان و همسایگان بالاخص با مادر از ویژگیهای بارز اخلاقی ایشان بود. از معاشرت و رفتار وی هیچ كس رنجیده خاطر نگشت. به هنگام ناراحتی و بیماری مادر پرستار وی بود. از همه زودتر به بالین مادر می رفت و احساسات عمیق عاطفی اش را ابراز می نمود. اوقات فراغت را مشغول خواندن كتاب های مذهبی و دینی می كرد. علاقه وافری به تیراندازی داشت و اغلب با دوستان به تمرین تیراندازی در صحرا می رفت.
ایشان كه علاقه خاصی به خدمت و مبارزه در راه خدا از خود نشان می داد بعد از پیروزی خون بر شمشیر و برقراری حكومت الهی در كشور توحید و تشكیل سپاه پاسداران در سال 1359 داوطلبانه به سپاه پیوست و همگام با سبزپوشان ایثار به جهاد پرداخت. او كه زاده شیر و فرزند شمشیر بود در جبهات كردستان از خود دلاوری ها به منصه ظهور گذاشت. در سال 1360 كه ضدانقلاب داخلی در یكی از روستاهای اطراف مهاباد به نام دارلك با نیروهای اسلام درگیر بودند شهید عزیز آن زمان در مرخصی بود. به محض شنیدن این خبر تاب تحمل نیاورد و خود را به عرصه جنگ رسانیده و در تاریخ60/1/24 در روستای مذكور آماج گلوله های ستم مزدوران خودفروخته گردید و به شهادت رسید.
انتهای پیام/