وی افزود: من این نقش را به دلیل تفاوت کلی که با سایر تجربه هایم داشت، پذیرفتم. از همه مهمتر یک چالش بسیار بزرگ پیش روی من بود؛ رفتن به سمت نقشی که نمایانگر انسان هایی هست که من از آنها متنفرم. همه ما آدم ها ممکن است کیوانی در درونمان داشته باشیم. اگر این کیوان حلول کند، واقعا بسیار مخرب است واگر حتی حلول هم نکند ما باید حواسمان را جمع کنیم. تلاش کردم تا حدی باورپذیر این نقش را بازی کنم که اگر کسی آمد و این اجرا را دید، اگر کیوان وجودش متبلور شده، احساس کند باید دوباره به دنیا بیاید و خودش را اصلاح کند. اگر هم کیوان وجودش را هنوز نشناخته، حداقل از خودش مواظبت کند و آگاه باشد که اگر حواسش را جمع نکند، ممکن است چنین هیولایی از درونش سر برآورد. برای من بازی در این نقش نوعی ادای دین و نذر است و حس می کردم با خویشتن خویشم مبارزه می کنم.
دهکردی در ادامه درباره رو آوردن انسان های امروزی به فضای مجازی و تاثیرات این ارتباط شدید انسان با دنیای تکنولوژی ها گفت: ما یا افراط می کنیم یا تفریط. ما زیرساخت فرهنگی نداریم و نهادهایی که باید جریان سازی کنند، وجود ندارند. شبکه اجتماعی توئیتر مگر فیلتر نیست، پس چرا خیلی از مسئولان رده بالا توئیتر دارند؟! این نوع مسائل به دلیل سوء مدیریت فرهنگی است و جامعه بهترین پناهی که برای خود پیدا می کند، فضای مجازی است؛ به این دلیل که در جامعه واقعی اختلاف فرهنگی، طبقاتی و... وجود دارد و افراد دیگر نمی توانند به راحتی با زبان مشترک باهم حرف بزنند.
وی افزود: بشر امروزی به شدت مصرف گرا، فرصت طلب و لذت جو شده است. در کشور ما در هر دخمه ای فست فود و پاساژ و ... بزنید سریع رونق می گیرد. چرا؟ به این دلیل که جامعه سطحی و مصرف گرا است. شاید این امکان فراهم شود که از همه کسانی که در تلگرام و... حضور دارند، نسبت به مطالبی که می خوانند امتحان بگیرند، ببینند واقعا چند درصد از چیزهایی که می خوانند در ذهنشان مانده و به دردشان می خورد؟! همه چیز بسیار سطحی و زودگذر و هیجانی شده است. من اصلا منکر فواید این مقوله نیستم و می دانم خدمات بسیار خوبی به انسان می رساند، اما وقتی رابطه انسان با این پدیده بیمار می شود، خروجی آن همین وضعی می شود که می بینیم. باید ابتدا فرهنگ استفاده ایجاد شود.
دهکردی در ادامه یادآور شد: هنرمند برای متفاوت شدن، سبک زندگی متفاوتی هم می خواهد. ما برای خلق آثار متفاوت نیاز به سلوک و سبک زندگی متفاوت داریم و اگر اینطور نشود، ما هم در سطح استیکرهای مجازی باقی می مانیم. ما نیاز به مشغولیت های جایگزین داریم. تا زمانی که فرهنگ فقط در زبان مورد بررسی است و سیاست های فرهنگیمان تا این حد اشتباه است، نباید منتظر بهبود شرایط باشیم.
گفتنی است؛ نمایش «تب سرد روی پیشانی داغ» از اول دی ماه ساعت 18 در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفته است. علاقمندان به تماشای این نمایش میتوانند هر روز غیر از شنبهها به تئاتر شهر مراجعه کنند.
انتهای پیام/