پیروان حضرت از ایشان سوال کردند که هیچ جنگی نتوانست شما را تکان دهد،اما با شنیدن صدای اذان رنگ از رخ شما می پرد و دگرگون می شوید؟
حضرت در پاسخ فرمودند: وقتی صدای اذان به گوش ما می رسد، زمان پاسخ دادن به کسی است که این امانت بزرگ"انسان بودن" را در اختیار ما قرار داده، ترس من از این است که نتوانم محبت او را به خوبی پاسخ دهم.
جزئیات این ماجرای زیبا و شنیدنی را از زبان استاد پناهیان می شنوید.
انتهای پیام/
که این راه از هر سمت می‌نگرم به تو ختم می شود.
خدایا دستان را ،پاهایم،تک تک سلول هایم را عاشق مولایم امیر المونین کن
دنیا و آخرت ما در دستان شفاعت اوست ..
البته در این رابطه که حرفی رو بدون مدرک و تحقیق قبول نکنیم هم بشدت باهات موافقم .
موید باشید
خدایا ممنونتیم که مولایمان علی رو امام ما قراردادی ونیز بی نهایت ممنونم که من را از اولاد اون بزرگوار قرار دادی. حال اگر انسانهای عادی بودند از ترس مدیرشون رنگ از رخسارشون میپرید.