به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ آبان 94 زنی 28 ساله با مراجعه به پلیس گفت: «من به بیماری سرطان مبتلا هستم. امروز شرایط خوبی نداشتم و چون همسرم نتوانست به خانه بیاید، تصمیم گرفتم به خانه مادرم بروم. در خیابان یافت‌آباد منتظر ماشین بودم که یک پراید سفید رنگ جلوی پایم ترمز کرد. راننده مردی جوان بود. فکر کردم مسافرکش است برای همین سوار خودرویش شدم، اما راننده چند دقیقه بعد از مسیر منحرف شد و به بیراهه رفت. او پس از ضرب و جرح شدید، مرا مورد آزار و اذیت قرار داد و بعد از سرقت کیفم، از ماشین پایین انداخت».
شاکی شماره پلاک پراید را به‌خاطر سپرده بود و ماموران با استفاده از همان موفق به دستگیری متهم 28 ساله شدند.
او برای محاکمه به شعبه هشتم دادگاه کیفری استان تهران منتقل شد و گفت: «من مهندس برق هستم، اما چون کار مناسبی نداشتم مسافرکشی می‌کردم. روز حادثه شاکی را سوار کردم و در یک لحظه وسوسه شدم. من ضرب و جرح را قبول دارم اما تجاوزی انجام ندادم».
در پایان دادگاه، قضات با توجه به مدارک موجود، متهم را به جرم آدم‌ربایی و سرقت مقرون به آزار به شلاق و 25 سال حبس محکوم کردند.
این حکم چندی پیش در دیوان عالی کشور شکست و برای رسیدگی مجدد در اختیار شعبه هفتم دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت.
در جلسه غیرعلنی محاکمه، شاکی بار دیگر اظهارات قبلی خود را تکرار کرد و متهم نیز خود را بی‌گناه دانست و گفت: «من قبول دارم که ماشین را به بیراهه بردم و شاکی را کتک زدم اما او را آزار ندادم. از این کارم پشیمانم و درخواست بخشش دارم.» حکم دادگاه بزودی صادر می‌شود.
منبع:جام جم
انتهای پیام/