به گزارش خبرنگار احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، 27 آذر سالروز شهادت آیت‌الله مفتح است، این عالم ربانی از پیشگامان اندیشه وحدت حوزه و دانشگاه بوده و در راه تحقق این مهم، فعالیت‌های چشمگیری انجام داد به همین دلیل 27 آذر روز وحدت حوزه و دانشگاه نامگذاری شده است.
در این گزارش گوشه‌هایی از مجاهدت‌های این شهید والامقام را می‌خوانید.
محمد مفتح در سال ۱۳۰۷ شمسی، در خانواده‌ای روحانی در همدان به دنیا آمد. پدرش مرحوم، حجت الاسلام محمود مفتح در ادبیات فارسی و عربی تبحر فراوانی داشت و از عاشقان خاندان رسالت و ولایت بود.
پدر شهید مفتح در حوزه علمیه همدان، مدرس ادبیات فارسی و عربی بود از این رو شهید مفتح از کودکی در محضر پدر به یادگیری ادبیات پرداخت و پس از گذراندن دوره ابتدایی، برای فراگیری معارف اسلامی به مدرسه آخوند ملاعلی وارد شد.
وی برای بهره گیری بیشتر از محضر استادان بزرگ به حوزه علمیه قم مهاجرت کرد و در مدرسه دارالشفاء به کسب علوم معارف پرداخت. شهید مفتح از محضر بزرگانی همچون حضرات آیات سید محمد حجت کوه کمره‌ای، بروجردی، سید محمد محقق (داماد)، علامه طباطبایی و امام خمینی (ره) بهره گرفته است.
وی در حوزه علمیه به درجه اجتهاد رسید با این وجود تصمیم به تحصیل در دانشگاه گرفت و پس از گذراندن تحصیلات آکادمیک موفق به دریافت دکترا شد. شهید مفتح که از توطئه طاغوت برای دیوار کشیدن میان حوزه و دانشگاه آگاه شده بود، ایجاد وحدت میان این دو مرکز مهم را سرلوحه فعالیت‌های خود قرار داد.
رژیم طاغوت محبوبیت و مقبولیت وی را در میان طلاب و دانش‌آموزان تحمل نکرد و او را از آموزش و پرورش اخراج و در سال 1347، به نواحی بدآب و هوای جنوبی ایران تبعید کرد و پس از سپری شدن مدت تبعید از ورود شهید مفتح به قم جلوگیری کردند.
سخنرانی وی در شهرهای مختلف برای روشن کردن مواضع نهضت اسلامی و افشای چهره رژیم پهلوی بسیار موثر بود و ساواک وی را بارها دستگیر و شکنجه کرد.
پس از اینکه رژیم طاغوتی مانع ورود شهید مفتح به قم شد، وی به دعوت انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده الهیات تهران امامت جماعت مسجد دانشگاه را برعهده گرفت، سخنرانی‌های آیت‌الله مفتح در مسجد دانشگاه در جهت افشای اقدامات طاغوتیان دارای اهمیت فراوانی بود.
شهید مفتح همچنین در حسینیه ارشاد به فعالیت‌های تبلیغی و علمی می‌پرداخت. ساواک که به تاثیر سخنرانی‌های شهید مفتح بیش از پیش پی برده بود در اقدامی حسینیه ارشاد را تعطیل کرد سپس آیت‌الله مفتح با درخواست مردم امامت مسجد جاوید را پذیرفت و هسته دیگری از دانشجویان و روشنفکران را به دور خود جمع کرد. در آذر 1353 مسجد جاوید هم مورد هجوم ساواک قرار گرفت و شهید مفتح دستگیر و زندانی شد.
وی پس از تبعید امام(ره) مبارزات خود را شدت بخشید. مبارزه آیت‌الله مفتح تا رمضان سال 1357، که انقلاب مردم به رهبری امام خمینی(ره) اوج گرفته بود، همچنان ادامه داشت.
نماز عید فطر سال 1357 با استقبال بی‌نظیر مردم تهران به امامت شهید مفتح برگزار شد، در خطبه‌های این نماز، شهید مفتح در سخنرانی خود نام امام خمینی(ره) را آشکارا بر زبان آورد و بر رهبری بر حق ایشان تاکید کرد، روز پنجشنبه 16 شهریور را برای تجلیل از شهدای نهضت، تعطیل اعلام کرد که زمینه‌ساز راهپیمایی 17 شهریور و وقایع جمعه سیاه شد.
در بهمن 1357 شهید مفتح به همراه چند نفر دیگر کمیته استقبال از امام (ره) را تشکیل دادند. آیت‌الله مفتح همچنین از موسسین و اعضای شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز بوده است.
با تشکیل شورای انقلاب، آیت‌الله مفتح از طرف امام(ره) به عضویت این شورا درآمد و برای تشکیل کمیته‌های انقلاب اسلامی فعالیت چشمگیری کرد. آخرین مسئولیت وی، سرپرستی دانشکده الهیات و عضویت در شورای گسترش آموزش عالی کشور بود.
آیت الله مفتح، پس از عمری تلاش و جهاد در راه اسلام، صبح روز 27 آذر سال 1358، هنگام ورود به دانشکده الهیات، توسط عناصر منحرف گروهک فرقان هدف گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید. پیکر مطهر این عالم ربانی پس از تشییع باشکوه امت خداجو، در صحن مطهر حضرت معصومه (س) در قم به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/