وی ادامه داد: زمانی که راجع به سهم دولت در اقتصاد ایران بحث می کنیم موضوع 15 درصدی GDP دولت به میان می آید اما در واقع 35 درصد در این امر نقش دارد که این رقم در عمل بسیار اثر گذار است.
رحمتی اذعان کرد: یکی از بزرگ ترین و مدرن ترین چالش های بازار انرژی در رابطه با سهم دولتی در تولید انرژی است و سیاست گذاران به سختی می توانند راه حلی برای این امر پیدا کنند اما با این حال نمی توان چشم بر روی آن بست.
رحمتی تصریح کرد: ایران در مقایسه با سایر کشورهای دنیا به شدت ضعیف عمل کرده است و از نمونه های آن می توان به آمریکا و انگلیس اشاره کرد که شدت انرژی و سرانه مصرف خود را کاهش داده اند.
این کارشناس معتقد است: کشور چین و هند علارقم اینکه شدت انرژی خود را کاهش داده اند اما به دلیل رشد اقتصادی روز افزون این کشورها مصرف انرژی آنها افزایش داشته است.
رحمتی اذعان کرد: ساخت سیکل های ترکیبی، بازخرید تضمینی و کاهش اتلاف شبکه های توزیع و انتقال از جمله بهانه هایی است که در ادامه نبود سیاست های کلان برای حل چالش ها پیش گرفته است.
وی یادآورشد: بهانه جویی ها و خلاء نبود سیاست های کلان برای رفع چالش های مربوط به انرژی، باعث شده تا بدون هیچ دلیل منطقی شدت و میزان سرانه کشور روال افزایشی پیش گیرد.
رحمتی ادامه داد: سهم صادرات نفت حدود 85 الی 90 درصد بودجه عمومی دولت را تشکیل می دهد.
وی اضافه کرد: حدود 87 درصد نوسان درآمد های نفت صرف مخارج دولت می شود و اگر این نوسان ها کوچکترین تغییری کند کل اقتصاد کشور هم دچار تشویش و تغییر می شود که این امر آسیب جدی ای به بازار و فعالان بخش خصوصی است.
انتهای پیام/