وی افزود: به نظرم سینمای ما را می‌توان به سینمای دولتی و غیر دولتی تقسیم کرد؛ آن‌هایی که به دولت و رانت وصل هستند سودشان در تولید خواهد بود و کمتر به اکران و مخاطب فکر می‌کنند و در نهایت مخاطب حذف می شود؛ اما همین مخاطب در سینمای مستقل و غیر دولتی معنا پیدا می کند. چرا که فیلمساز این بخش، هم به فیلمنامه و گنجاندن روحیات شخصی در فیلم و هم به تماشاچی توجه بیشتری خواهد کرد و تا زمانی که به نتیجه مطلوب نرسد، فیلمش را نمی‌سازد.
این کارگردان اذعان داشت: البته فارغ از هر بحثی، همه فیلم ها مخاطب خاص خودش را دارد. حتی فیلم های هنری خاصی که به عنوان مثال در بخش هنر و تجربه اکران می شود؛ اما نکته مهم اینجاست که باید شرایط مناسب برای تبلیغات به خوبی فراهم شود تا بتواند خود را به مخاطب و در نتیجه جذب آن ها، معرفی کند.
انتهای پیام/