وی افزود: زمانی که قرارداد سایکس پیکو میان انگلیس و فرانسه منعقد شد، سرزمینی که در اختیار امپراطور عثمانی قرار داشت میان خود تقسیم کردند و به دنبال آن، فلسطین تحت کنترل انگلیس‌ها قرار گرفت.
عباسی ادامه داد: بعد از جنگ جهانی دوم و روند استقلالی که در منطقه خاورمیانه آغاز شد کشورهایی مثل سوریه، لبنان، عراق و مصر مستقل شدند و در این زمان انگلیس‌ها باید برای فلسطین تعیین تکلیف می‌کردند، لذا به دلیل اینکه فلسطین تحت قیمومیت آنها قرار داشت همچنین بر اساس توافق‌نامه بالفور، انگلیس‌ها متعهد شدند وطنی برای یهودیان در فلسطین تشکیل دهند، از این رو یهودیان هم به تدریج به سرزمین‌های فلسطین منتقل شدند.
کارشناس حوزه خاورمیانه خاطرنشان کرد: زمانی که جنگ جهانی دوم به پایان رسید و انگلیس خواست به تدریج به کشورهای تحت قیمومیت خود از جمله فلسطین استقلال دهد، جنگ داخلی در فلسطین اتفاق افتاد و انگلیسی‌ها اعلام کردند نمی‌توانیم به این جنگ خاتمه دهیم لذا این موضوع را در سازمان ملل مطرح و از این سازمان درخواست دخالت کردند.
وی یادآور شد: با دخالت سازمان ملل در سال 1947 ، میان یهودیان و مسلمانان در فلسطین صلح برقرار شد و این سازمان بیت‌المقدس را شهری بین‌المللی اعلام کرد.
عباسی متذکر شد: پس از صلح مسلمانان و یهودیان، بخش غربی بیت‌المقدس تحت کنترل اسرائیل و بخش شرقی آن تحت کنترل اردن قرار گرفت، اما در سال 1967 که یکی از جنگ‌های اعراب و اسرائیل رخ داد، اسرائیل بخش شرقی بیت‌المقدس را از اردن پس گرفت و بیت‌المقدس به طور کامل به اشغال اسرائیل درآمد.
کارشناس حوزه خاورمیانه تصریح کرد: طبق قطع نامه سازمان ملل در سال 1947 قدس شهری بین‌المللی شناخته شد و پس از آن در سال 1993 هم مقرر شد موقعیت نمای شهر بیت‌المقدس از طریق مذاکره تعیین تکلیف شود.
وی ادامه داد: ریشه این مشکل به سیاست‌های تفرقه انگیز انگلیسی‌ها مربوط می‌شود. همچنین اگر بپذیریم سرمنشا این موضوع اتحاد انگلیس و یهودی‌هاست باید بدانیم سازمان ملل بیت‌المقدس را شهری بین‌المللی معرفی کرده که باید تکلیف آن را از طریق مذاکره مشخص کرد نه اینکه اسرائیل و کشور دیگری به صورت یک جانبه درباره آن تصمیم‌گیری کنند.
عباسی خاطرنشان کرد: کنگره آمریکا در سال 1995 قانونی تصویب کرد که بر اساس آن روسای جمهور آمریکا ملزم شدند سفارت این کشور را از تل آویو به بیت‌المقدس منتقل کنند، اما تبصره این قانون به رئیس جمهور اجازه می‌داد که اجرای آن را به مدت شش ماه به تاخیر بیاندازد.
کارشناس حوزه خاورمیانه گفت: از سال 1995 به بعد که این قانون در کنگره آمریکا به تصویب رسید، بیل کلینتون، جرج دبلیو بوش، باراک اوباما روسای جمهور آمریکا بودند، اما آنها اجرای این قانون را شش ماه به تاخیر انداختند هرچند آمریکا در بیت‌المقدس دارای کنسولگری بوده اما تا به امروز سفارت این کشور به بیت‌المقدس منتقل نشده است.
وی اظهار کرد: یکی از وعده‌های انتخاباتی ترامپ در رقابت با هیلاری کلینتون، انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به بیت المقدس بود، در واقع دلیل تحقق این وعده از سوی ترامپ آن بود که حمایت یهودیان ثروتمند و تاثیرگذار آمریکا که در اقلیت هستند، با خود همراه و از قدرت رسانه‌ای، ارتباطی و اطلاعاتی یهودیان هم استفاده کند.
عباسی با بیان اینکه وعده ترامپ در خصوص انتقال پایتخت اسرائیل از تل آویو به قدس با استقبال نتانیاهو و صهیونیست‌ها مواجه شد، افزود: اکنون ترامپ در حال تحقق و اجرای وعده‌های انتخاباتی‌اش است چراکه وعده خروج آمریکا از پیمان آب و هوایی پاریس، کشیدن دیوار در مرز آمریکا و مکزیک، بر هم زدن معاهده برجام و بسترسازی برای اجبار ایران به منظور خروج از آن همچنین انتقال سفارت از تل آویو به بیت‌المقدس تا اندازه‌ای اجرا شده است.
کارشناس حوزه خاورمیانه اضافه کرد: ترامپ با تحقق وعده خود قصد دارد رضایت اقلیت یهودیان را کسب و شعارهای انتخاباتی خود را محقق کند تا به طرفدارانش نشان دهد صادقانه به شعارهای خود پایبند است.
وی با اشاره به دلیل تاخیر انتقال پایتخت اسرائیل به قدس توسط ترامپ، بیان کرد: معتقدم دلیل این تاخیر همان قانونی است که به رئیس جمهور اجازه می‌دهد تا شش ماه اجرای آن را متوقف کند، از سوی دیگر ممکن است ترامپ برای جلوگیری از حساسیت کشورهای عربی از اجرای این قانون در شرایط فعلی خودداری کند.
عباسی ادامه داد: طبق اطلاعات، شواهد و اسناد موجود، زمانی که ترامپ تصمیم انتقال سفارت آمریکا به قدس را در قالب اعلامیه مطرح کرد، کشورهای عربی درباره عواقب این موضوع به او هشدار دادند، اگرچه عربستان به عنوان کشور تاثیرگذار عربی سکوت پیشه کرد اما به هرحال جلوگیری از حساسیت کشورهای عربی به عنوان یکی از دلایل تاخیر اجرای این تصمیم به شمار می‌آید.
کارشناس حوزه خاورمیانه متذکر شد: تصور می‌کنم ترامپ با اعلام این تصمیم قصد دارد میزان اعتراضات در این زمینه را ارزیابی کند تا از حدود اعتراض کشورها آگاهی پیدا کند نهایتا این ارزیابی به او کمک می‌کند تا در شش ماه آ‌ینده تصمیم قطعی را اتخاذ کند.
وی یادآور شد: معتقدم با توجه به نوع تصمیم‌گیری ترامپ، انتقال پایتخت رژیم صهیونیستی از تل‌آویو به قدس انجام خواد شد، اما ممکن است این تصمیم هزینه‌هایی برای آمریکا به دنبال داشته باشد که در این صورت قطعا این هزینه‌ها محاسبه شده و آنها با احتساب هزینه فایده این قانون را اجرایی می‌کنند.
انتهای پیام/