سعید علی حسینی در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره دلیل از دست دادن ۲ وزنه اولش در حرکت یک ضرب دسته ۱۰۵+ کیلوگرم رقابت های وزنهبرداری قهرمانی جهان بیان کرد: در صحنه و پشت صحنه رقابت ها وضعیت خوبی داشتم و هیچ استرسی نداشتم اما پیش از این که به مسابقات بروم زانویم التهاب داشت و تا روز آخر تمرینات پرفشاری انجام ندادم. برخلاف سایر وزنهبرداران در آمریکا هم سنگین تمرین نمی کردم چراکه زانویم بدتر میشد و به مسابقات نمیرسیدم.
او افزود: از لحاظ روحی و روانی مشکلی نداشتم اما تازمانیکه بدنم فشار را احساس کند مقداری ناهماهنگی ایجاد شد. مشکلم روحی و روانی نبود چرا که در این صورت باید حرکت سوم را هماز دست می دادم. همه چیز خوب بود اما ناهماهنگی جسمانی تا حدی کار مرا سخت کرد.
علیحسینی درباره اینکه آیا در رقابت های جهانی تنها به کسب مدال فکر می کرد یا اینکه رنگ مدال هم برایش مهم بود، تصریح کرد: شرایطم در اردوی بابلسر خیلی خوب بود. آنجا پیش بینی می کردم که در یک ضرب به ترتیب حرکات ۲۱۰،۲۰۵ و ۲۱۵ را بزنم و به حریف نزدیک شوم. من و بهداد برای کسب مدال طلا آمده بودیم اما از قبل میدانستیم لاشا تالاخادزه وزنهبردار باکیفیتی است و از آنجاییکه روی غلتک افتاده خیلی خوب جلو میرود. پیش گرفتن از او کار سختی است و نیاز به برنامهریزی دارد. انشاءالله با کمک مربیان برنامهای داشته باشیم تا با این حریف خوب رقابت کنیم.
نایب قهرمان جهان درباره اینکه روی سکو به چه چیزی فکر می کرد، گفت: به روزهایی که میتوانستم باشم و نبودم و اتفاقاتی که افتاده بود. فکر پدر، خانواده و دوستانم بودم. هر چیزی که در این هشت سال به آن فکر کرده بودم از جلوی چشمانم رد شد.
علی حسینی درباره برنامه های آتی اش بیان کرد: انشاءالله این مسابقات برای رقابت های آتی سکوی پرتاب من باشد. هدفم المپیک است و امیدوارم بتوانم همین گونه جلو بروم. البته کمک مسئولان می تواند مهمترین تاثیر را در کار من داشته باشد.
او درباره اینکه مدالش را به چه کسی تقدیم میکند تصریح کرد: اولویت پدرم و خانواده ام هستند زیرا بیشترین آسیب را در این مدت دیدند. خدا را شکر دست خالی از رقابت های جهانی بازنگشتم و امیدوارم بعد از این همه مدت توانسته باشم دلشان را شاد کنم.
انتهای پیام/