سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛

«نقاشی‌خط» باید تعریف مستقل از دیگر هنرها داشته باشد

علی تَن گفت: «نقاشی‌خط» هنری مجزاست، که سال‌ها به اشتباه آن را با دیگر هنر‌های گرافیک و خوشنویسی تلفیق می‌کنند.

علی تَن‌، استاد نقاشی و خوشنویسی در گفتگو با خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درخصوص دلیل نامگذاری نمایشگاه باعنوان «مشق پرواز» گفت: خطوط پرواز خطوطی ابداعی است و  من حدود 16 سال است که در نگارش تابلوهایم از این خطوط استفاده می‌کنم. این خطوط از خط کُرسی فاصله گرفته و در فضا معلق هستند. به همین دلیل نام خط، «پرواز» و در حال حاضر «مشق پرواز» عنوان آخرین نمایشگاهی است، که در آن ۳۱ تابلو با تکنیک  خطوط «پرواز» خلق و در معرض دید همگان قرار گرفته است.

وی در پاسخ به اینکه آیا این خطوط قابلیت نقطه گذاری دارد و آموزش خط «پرواز» به چه صورت است، بیان کرد: یک حرف یا یک کلمه در خط رسمی نهایتا سه یا چهار نمونه دارد. اما در خط «پرواز» می‌تواند 100 شکل متنوع داشته باشند. اگر اَشکال و تعاریف ثابت باشد، فرم ها نیز ثابت می شود و اما اگر متغیر بودن، تعاریف موجب می شود تا فرم‌های متنوع و زیباتری داشته باشیم. در کل خطوط «پرواز» قواعد نقطه ای ندارد و تابع مبانی تجسمی و قانون کلی هنر شکل گرفته و آموزش آن نیز به صورت بداهه انجام می‌شود. 

این استاد خوشنویسی در تعریفی دقیق از هنر نقاشیخط گفت: نامگذاری این هنر از ابتدا اشتباه بوده و هم اکنون هم وجوددارد. هنرمندان و دیگر افراد بر این باورند که نقاشیخط ترکیبی از نقاشی و خوشنویسی است. اما من معتقدم که این هنر یک هنر جدید است و باید یک اصطلاح مجزا داشته باشد. در این هنر با استفاده از حروف یک طراحی انجام می‌دهیم . ممکن است این طراحی به گرافیک و نقاشی نزدیک باشد و یا به خوشنویسی. ولی طبق تعاریفی که اساتید ارائه کرده‌اند، اگر حضور خط در اثری بیشتر به چشم بخورد آن را خط نقاشی و اگر به فضای نقاشی متمایل بود نقاشی خط یا خط گرافیک و... می‌نامیم.

وی افزود: این تفاوت نظرها نشان آن است که هنوز نتوانسته‌ایم، به تعریف واحدی برسیم. به نظر من «نقاشیخط» نه وابستگی به نقاشی دارد و نه خوشنویسی. همانند برخی از اساتید که علم خوشنویسی ندارند و حضور کلمات و حروف را صرفا به دلیل ایجاد فرم لحاظ و گروهی دیگر که نقاش نیستند، اما در تابلوهای خود از رنگ و ... استفاده می‌کنند. این هنر مجزا از نقاشی و خوشنویسی است و شکل‌های مختلف و متعدد دارد و هرکس به میزان مهارت خود در یک رشته اثر را به فضای تخصصی خود نزدیک می‌کند. اگر خوشنویس باشد به فضای خوشنویسی و اگر نقاش باشد به سمت نقاشی سوق می‌دهد.

داور جشنواره های ملی و بین المللی هنر، در خصوص تاثیرپذیری هنرمندان از محیط اطراف اظهار کرد: هر چیزی در جامعه تحت تاثیر ذهن ما قرار می‌گیرد. تأثیرهای یک اثر، بازه زمانی دارد و ممکن است یک ماه، دو سال و یا بیشتر هنرمند را تحت تاثیر قرار دهد.

تَن ضمن اشاره به وجود آثار کپی در کلیه رشته های هنری تصریح کرد: امروزه در کلاس‌های آموزشی بجای آموزش علوم پایه نقاشیخط، تکنیک تدریس می‌شود. در این‌صورت هنرجویانی که تکنیک خاصی را فرا می‌گیرند، عمدتا از همین تکنی‌ ها استفاده و اگر خلاق نباشند به همان مطالبی که  یاد گرفته‌اند بسنده می‌کنند، که این مورد باعث می‌شود تا کپی از آثار اساتید فراگیر شود.البته این تقلید کاری در همه رشته ها وجود دارد و هنرمندانی که خود صاحب تفکر و خلاقیت فردی باشند، بسیار محدود و انگشت شمارند.

وی ادامه داد: البته نقش اقتصاد در هنر هم بی‌تاثیر نیست. اقتصاد نیاز جامعه است. که عده‌ای برای رفع این نیاز از موقعیت‌ها سوء استفاده می‌کنند و گروهی دیگر که بلند پرواز هستند و قصد دارند مسیر پیشرفت را به سرعت طی کنند. در حوزه نقاشی اگر هنرمندی بخواهد کار مدرن انجام دهد می‌بایست در مرحله نخست با کار رئال آشنا شود. اما بسیاری از هنرمندان نقاش، آناتومی ضعیفی دارند و نمی‌توانند شکل‌ها را آنگونه که باید کار کنند و با همین شرایط نابسامان بدون هیچ تفکر، پیش زمینه و صرف فقط کپی زدن مستقیم، وارد کار مدرن می‌شوند. زیرا کار مدرن خواهان دارد و فروش در این بخش بیشتر است. متاسفانه بسیاری از هنرمندان به جای آنکه زحمت بکشند و تلاش کنند تا به جایی برسند، مبنای کار خود را بر کپی محض و برداشت‌های مستقیم قرار داده‌اند.

دبیر هنری جشنواره های ملی و بین المللی، داوری جشنواره‌ها را نیز از عوامل تعدد آثار کپی دانسته و گفت:  در بسیاری از جشنواره‌ها هیئت داوری درست انتخاب نمی‌شود. صرف اینکه یک نفر کار هنری خوب انجام می‌دهد، داور است. داوری یک تکنیک جدا از هنرمندی است. مانند آموزش. کسی نمی‌تواند بگوید وقتی فلان نقاش در کارش خِبره است، در نتیجه معلم خوبی است. اگر داور علم و دانش داوری نداشته باشد نمی‌تواند به درستی قضاوت کند و نقطه ضعف داور به جامعه هم سرایت می‌کند.

استاد تن بهترین راه پیشرفت اصحاب فرهنگ و هنر را برپایی نمایشگاه عنوان کرد و گفت: زمانی که هنرمندی نمایشگاه برگزار می‌کند آثار او دیده می‌شود و مورد نقد قرار می‌گیرد. بهترین کلاس آموزشی، فضای نمایشگاه و به‌خصوص نمایشگاه انفرادی است. توصیه می‌کنم هنرمندان نمایشگاه‌های متعدد برگزار کنند.

گفتنی است نمایشگاه «مشق پرواز» در نگارخانه هنر ایرانی برقرار است و علاقه مندان می توانند جهت بازدید از نمایشگاه به این گالری مراجعه نمایند.

 

انتهای پیام/

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.