وی ادامه داد: بدون شک دومرحلهای کردن انتقال سفارت به قدس و به رسمیت شناختن آن به عنوان پایتخت اسرائیل ناشی از ترس آمریکا از واکنشهای بینالمللی و در جهت تعدیل این واکنشها است.
کارشناس مسائل فلسطین با تقسیم این واکنشها به دو دسته رسمی و غیر رسمی گفت: واکنشهای رسمی را میتوان به دوقسمت تقسیم کرد؛ نخست واکنشهای کشورها و مجامع بینالمللی حامی سازش مانند عربستان و اتحادیه عرب که طبیعتا در حد چند بیانیه و اعتراض خواهد بود و دیگری واکنش گروهها و کشورهای عضو محور مقاومت مانند ایران که علاوه بر اعتراض رسمی سعی خواهند کرد علاوه بر همراه شدن با افکار عمومی و حمایت از اعتراضات مردمی، تاثیرگذاری این واکنشها را بیشتر کنند تا حداقل انتقال سفارت به قدس را تحت تاثیر قرار دهند که تجربه نشان داده در این بین، این نوع رویکرد مناسبتر و نتیجهبخشترخواهد بود.
وی ادامه داد: واکنشهای غیررسمی یا همان اعتراضات مردمی قسمت دوم واکنشها را در بر میگیرد که در کشورهای منطقه اتفاق میافتد، آمریکاییها ازاین واکنشها به دلیل تأثیر اعتراضی که بر نوع حکومتهای حاکم نیز دارند بیشتر میترسند؛ مثلا اگر اعتراض دولتهای اردن یا مصر درحد بیانیه باشد ولی مردم خیلی جدیتر واکنش نشان بدهند، بخشی از این واکنش مردم مربوط به اقدام کنونی آمریکاست و بخشی هم نسبت به حکومت حاکم است که چرا با کشوری که مردمش آن را به رسمیت نمیشناسند ارتباط دارند.
وی در پایان خاطر نشان کرد: هرچند که این نوع واکنش نتیجه آنی و فوری نخواهد داشت، اما به نظر میرسد در دراز مدت ضربات محکمتری به آمریکا و رژیم صهیونیستی خواهد زد.
انتهای پیام/