بِسْم الله الرحمن الرحیم
و صَل الله مُحَمَّدٍ و آله الطاهرین
نیمه آذر امسال هم رسید ولى چه خوش رایحه است امروز. چرا كه با عطر میلاد رحمة للعالمین پیامبر اسلام محمد مصطفى(ص) و میلاد امام جعفر صادق(ع) هدایتگر و بانى مذهب تشیع همراه شده است.
دیروز تصویرى از مادر شهید مدافع حرم دیدم كه در مراسم فرزند شهیدش شیرینى پخش میكردند و درس امید و صلابت و شوق به همه خانواده شهدا می دادند. حقا كه الگوى همه این مادران حضرت زینب(س) است كه فرمود: «ما رأیت إلا جمیلا»
اینها را مینویسم كه شهدایمان را فراموش نكنیم ؛ از صدر اسلام تا مدافعان حرم.
می نویسم كه بدانیم و بدانند براى حفظ و بقاى اسلام ناب محمدى(ص) چه خونهایى ریخته شده و چه جانهایى فدا شده ؛ چه عزیزانى را از دست داده و میدهیم و پس از رفتنشان افتخار كرده و عزت مى یابیم و همچنان صلابتمان در راه دین و آئینمان افزونتر مى شود.
مینویسم خطاب به برخى مسئولین؛ یادتان باشد امثال پدران ما و خانواده هایشان بازیچه سیاست بازیهاى شما نیستند. بدانید با عنوانى كه دارید(مسئول)،لاجرم مورد سوال قرار می گیرید در این دنیا و آخرت. حواستان باشد اگر خوابیده یا خودتان را به خواب می زنید،روزى مى رسد كه با سیلى شهدا بیدار خواهید شد.
وا حسرتا كه براى بیدارى خیلى دیر شده است.
و اما....
پدر جان ١٥ آذر هر سال براى تو مى نوشتم.
مى نوشتم و رگبارى از گلایه و ناراحتى و غم از دوریت را نثارت می كردم، اشتباه می كردم.قطعا هدفت این نبوده كه امثال من زانوى غم در بغل بگیریم. اشتباه میكردم،باید براى خودم مى نوشتم تا همواره برایم تكرار شود.
تو با شهادتت به همه ما درس ایمان دادى. ایمان به خدا،ایمان به اسلام و قرآن.
تو گفتى: «ما از اینجا اسلام،این مكتب جهانگیر را به سراسر دنیا صادر خواهیم كرد»
پدر جان میبینى كه به خواست خدا حرفهایت دارد عملى مى شود.
پدر جان برایمان دعا كن. براى همه. میدانم براى دیدنت كه آرزوى من است،شهادت لازم است. پس دعایم كن لایق شهادت در ركاب امام زمان(عج) شوم.
اللهم عجل لولیك الفرج
پانزدهم آذر ماه نود و شش
انتهای پیام/