در فصل جدید به داستان مادری پرداخته میشود که پس از حادثهای که دخترش در زمین بازی داشته است، تصمیم میگیرد ایمپلنتی را در مغز دخترک بکارد اما این ایمپلنت پیامدهای ناخواستهای را به همراه خواهد آورد.
در این ویدئو مادر نگرانی را میبینیم که به تماشای متخصصی دستکشپوش مینشیند در حالی که متخصص سوزن بزرگی را در سر دختربچه فرو میبرد. در ادامه ویدئو جزئیاتی از نحوه عملکرد ایمپلنت و کمپانی سازنده آن نشان داده میشود.
با وجود این که اینها صحنههایی از یک سریال علمی تخیلی است اما هشداری در آن نهفته است: «بهترین نحوه تربیت کودکان، کنترل کردن و نظارت بر آنهاست».
این سریال تاثیر رشد روز افزون تکنولوژی و هوش مصنوعی بر جامعه انسانی را نشان میدهد. این داستانها معمولا پیامدهای ناخواسته تکنولوژیهای پیشرفته بر زندگی انسانی را به تصویر میکشد؛
برای مثال روبوزنبورهایی (زنبورهای رباتیک) که میتوانند مدتهای طولانی پس از بین رفتن اجدادشان همچنان به گردهافشانی ادامه دهند یا اندرویدهایی (رباتهای انساننما) که میتوانند در غالب یک شخص مرده متجسم شود و شخصیت و رفتارهای متوفی را داشته باشد تا فرآیند کنار آمدن با غم از دست رفتن عزیزان را آسانتر کند.
اما همانطور که داستان جلو میرود متوجه میشویم که همیشه ایدههای خوب به تجربیات خوب در زندگی واقعی ختم نمیشوند.
تکنولوژیهایی که در زندگی روزمره خود استفاده میکنیم، روزی ایدههای بلندپروازانه کتابهای علمی تخیلی بودند؛ این سریال با تاکید بر ترس روبه رشد مردم از ظهور هوش مصنوعی و رباتها و تسخیر جهان جهان توسط این مخلوقات هوشمند دست انسان، نشان میدهد که گاهی اوقات ترسیدن هم چیز خوبی است.
متخصصان هوش مصنوعی نمیتوانند روی این موضوع توافق کنند، برخی از آنها ادعا میکنند که مزیتهایی این تکنولوژیها بیشتر از مضرات آن است. در حالی که برخی دیگر میگویند عدم موفقیت در کنترل رشد هوش مصنوعی و رباتها میتواند منجر به انقراض بشریت شود.
منبع:آنا
انتهای پیام/