در خصوص علامت‌دار شدن افرادی که تنگی کانال نخاع به طور مادرزادی دارند، ادامه داد: در این افراد قطر کانال کمتر از 12 میلی‌متر و تقریبا کمتر از 5/1 سانت است. این افراد به تنگی عادت کرده‌اند و اگر اتفاقی بیفتد مثلا دیسک‌شان کمی برجسته شود، موجب ایجاد فشار به ساختارهای عصبی شده و در نتیجه علائم ایجاد می‌شود.
وی در خصوص تاثیر افزایش سن افراد بر تنگی کانال نخاع، گفت: تنگی کانال نخاع بر اثر سرخوردگی مهره‌ها ممکن است ایجاد شود. همچنین ممکن است در نتیجه یک تومور باشد یا التهاباتی در ناحیه باعث تنگی شود. گاهی تنگی می‌تواند به علت آبسه باشد یا به علت پوکی استخوانی که باعث شکستگی مهره شده باشد، در این موارد ما آن را با نام اولیه بیماری اسم‌گذاری می‌کنیم و به آن تنگی نخاع نمی‌گوییم.
ادامه داد: ما اصطلاح تنگی کانال نخاع را فقط برای تغییر شکل و ساختار اجزای ستون فقرات به کار می‌بریم. مثلا به ضخیم شدن فیلامان‌هایی که قطر خلفی مهره‌ها را درست می‌کنند، تنگی کانال می‌گوییم. البته تنگی کانال نخاع روندی است که با افزایش سن بخصوص بعد از 40 سالگی شروع به رخ دادن می‌کند.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا تنگی کانال نخاع ممکن است زودتر اتفاق بیفتد؟ ، افزود: بله ممکن است روندی که گفتیم سریع شود، ممکن است فرد زمینه ژنتیک داشته باشد یا نحوه استفاده از ستون فقرات، درست نباشد که در این صورت این اتفاق ممکن است زودتر روی دهد یا شدیدتر باشد.
با بیان اینکه دردهای تیرکشنده پا، گزگز، بی‌حسی، خواب‌رفتگی انگشتان دست و پا و... از جمله علائم تنگی کانال نخاع است، ادامه داد: درمان بسته به شدت بیماری فرق دارد. اگر در مراحل اولیه باشد یا به اصطلاح خفیف باشد با درمان‌های طبی درمان می‌شود. اقدامات طبی شامل رعایت مسائل تغذیه‌ای، کاهش وزن، درمان پوکی استخوان و... است. اگر این موارد خوب رعایت شود 70 الی 80 درصد موفقیت به همراه دارد.
وی در خصوص راه‌های پیشگیری از تنگی کانال نخاع گفت: اگر بیمار احساس می‌کند راست قامتی ندارد و به سمت جلو خم شده، باید به فکر این مساله باشد. اگر هنگام ایستادن احساس درد دارد، یک زنگ خطر است و باید به پزشک مراجعه کند. مساله بعدی اختلال در راه رفتن است اگر بیمار هنگام راه رفتن، در ناحیه پا احساس خالی شدن می‌کند یا دچار سردی و گزگز انگشتان می‌شود و تعادل طبیعی ندارد، این علامت نیز یک زنگ خطر محسوب می‌شود. ادامه داد: تغذیه مناسب داشتن، ترک سیگار، عوامل کمک‌کننده هستند و البته چاقی، پوکی استخوان، زندگی بی‌تحرک و نشسته و عدم تمایل به ورزش کردن هم از عوامل خطر تنگی کانال نخاع به شمار می‌روند.
وی تاکید کرد: البته در این خصوص نقش عضلات اطراف ستون فقرات را نباید نادیده بگیریم. چراکه این عضلات باعث می‌شوند ما حالت خمیده به جلو نداشته باشیم و تقویت این عضلات از پیشرفت روند تنگی کانال نخاع پیشگیری می‌کند. یکی از بهترین ورزش‌ها، شنا، بخصوص کرال پشت. از میان نرمش‌های عادی هم ورزش‌های ویلیامز را توصیه می‌کنم.
در پاسخ به این پرسش که آیا صلاح می‌دانید بیمارانی که درد دارند، سراغ ورزش و فیزیوتراپی بروند؟، تاکید کرد: خیر در مرحله درد ما توصیه می‌کنیم افراد 72 ـ 48 ساعت استراحت مطلق داشته باشند. در این مرحله به آنها داروهای ضدالتهابی و مسکن می‌دهیم. زمانی که التهاب تمام شد و درد کاهش یافت و مریض علائم عصبی نداشت،فیزیوتراپی و درمان‌های طبی انجام می‌دهیم. این افراد بهتر است هنگام استراحت مطلق به پهلو دراز بکشند و بین زانوها بالش قرار دهند.
وی در پایان به بیمارانی که بعد از عمل جراحی دچار درد هستند توصیه و اظهارداشت: این افراد باید به فکر تقویت عضلات اطراف ستون فقرات باشند در غیر این صورت به رغم موفقیت‌آمیز بودن عمل جراحی، علائم بیمار بهبود پیدا نمی‌کند.
انتهای پیام/