اعطا افزود: فارابی می‌گوید آدمی نیازمند اجتماع و تعاون است، زیرا اجتماع برای قوام زندگانی ضروری است و انسان نمی‌تواند به سعادت دست یابد، مگر در اجتماع با جماعت زیادی که همکاری می‌کنند و هر یک از آن‌ها یکی از نیازمندی‌های دیگری را فراهم می‌سازد.
سخنگوی شورای شهر تهران اضافه کرد: فیلسوف فرهنگ می‌گوید باید دانست که خیر افضل و کمال اقصی در مدینه حاصل می‌آید.
مدینه‌ای که مقصود از اجتماع در آن، تعاون و همکاری در اموری است که توسط آن‌ها به سعادت حقیقی می‌توان رسید، مدینه فاضله است و اجتماعی که برای نیل به سعادت، همکاری در آن اجتماع صورت می‌گیرد، اجتماع فاضل است.
وی افزود: میان دیدگاه‌های ابونصر فارابی با دیدگاه‌های اندیشمندان معاصر در حوزه مشارکت شهروندی شباهت‌های بسیار برقرار است. فارابی جامعه را به وجود افراد، روابط و همکاری بین آن‌ها تعریف کرده و یا در جایی دیگر ذکر می‌کند که یکی از نشانه‌های زندگی جمعی، پیوستگی و ارتباط با یکدیگراست.
عضو شورای شهر تهران با اشاره به موضوع مشارکت شهروندان در جامعه امروز بیان داشت: مبحث مشارکت شهروندان در جوامع امروزی، توجه بیشتری را در دهه‌های اخیر به خود جلب کرده است. جامعه نوین شهری با ویژگی هایی چون ناهمگونی جمعیتی، تحرک اجتماعی بالا، تفکیک و قشربندی اجتماعی گسترده و سازماندهی اجتماعی جدید به همراه مطالبات گوناگون و پراکنده سیاسی، اجتماعی و مدنی شهروندان زمینه ساز شکل گیری روابط جدید میان آنان و حکومت‌های محلی یا به عبارتی دولت‌های شهری شده است.
اعطا اضافه کرد: دریافت سنتی از مشارکت و مصادیق آن را می‌توان با دریافت و درک سنتی از حکومت و مدیریت مرتبط دانست. دیدگاه سنتی با بینشی انحصاری، مدیریت را در دایره تنگ دولت و سازمان‌های دولتی محدود می‌کرد و بی توجه به همکاری‌های میان بخشی، حقوق ناچیزی برای بخش‌ها و نهاد‌های مدنی و غیردولتی در زمینه اداره امور شهر‌ها قائل می‌شد و در نتیجه حداکثر مشارکت را نیز در حدود همان اطلاع رسانی تعریف می‌کرد.
عضو شورای شهر تهران ادامه داد: امروزه صاحبنظران با ارائه تعاریف دیگری از مدیریت و حکمرانی، آن را گسترده‌تر تصور کرده و صرفاً شامل دولت و نهاد‌های دولتی نمی‌دانند.
وی با اشاره به دیدگاه‌های جدید اضافه کرد: حکمرانی شهری فرآیندی است که مشکلات و معضلات جامعه شهری و شهر با تلاش و تکاپوی جمعی و با اتکا به قدرت عمومی و به کارگیری آن حل می‌شود و سامان می‌یابد و هرگاه چنین مفهومی از حکمرانی بر کیفیت و نحوه انجام وظایف آن تاکید کند، مفهوم حکمرانی خوب مطرح می‌شود.
اعطا در خصوص حکمرانی خوب گفت: حکمرانی خوب یعنی فرآیند تدوین و اجرای خط مشی‌های عمومی در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی با مشارکت سازمان‌های مردم نهاد و مردم و رعایت اصول «شفافیت، پاسخگویی و اثربخشی» به گونه‌ای که ضمن برآوردن نیاز‌های اساسی جامعه به تحقق عدالت، امنیت و توسعه پایدار منابع انسانی و محیط زیست منجر شود.
وی با تاکید بر لزوم مشارکت همه جانبه در یک جامعه ادامه داد: بنابر گزارش برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد، در هر جا دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی با مشارکت یکدیگر به مدیریت امور عمومی پرداخته و نهاد‌های اداره کننده امور، دموکراتیک، سنجش پذیر و پاسخگو به نیاز و اولویت‌های شهروندان بوده اند، توانسته اند با بهبود شرایط زیست، امید به زندگی را ۱۰ تا ۱۵ سال افزایش دهند، از سوی دیگر حکمرانی شهری خوب و سنجش پذیر می‌تواند مشارکت شهروندان و نهاد‌های مدنی را به توسعه اقتصادی و اجتماعی شهری جلب کند.
اعطا اضافه کرد: تأکید بر کیفیت زندگی در تعریف حکمرانی خوب از یک سو و پذیرش حضور نهاد‌های مدنی و شهروندان در فرآیند مدیریت شهری از سوی دیگر، بیانگر این نکته مهم است که اداره امور و رفع معضلات شهری و دستیابی به اهداف مطروحه، منوط به هماهنگی و همکاری میان بخشی است.
عضو شورای شهر تهران افزود: تأکید بر شفافیت، پاسخگویی و اثربخشی به عنوان مؤلفه‌ها و ویژگی‌های اصلی حکمرانی خوب بیانگر رابطه‌ای مستقیم میان حق مشارکت شهروندان و نظارت همگانی، به عنوان تبلوری از این حق، از یک طرف و کارآیی سازمانی از طرف دیگر است.
وی اضافه کرد: حقوق شهروندی واژه فرعی در نظامی که به‌عنوان حکمرانی خوب معرفی می‌شود به حساب نمی‌آید، بلکه در قلب و مرکز آن قرار می‌گیرد؛ حقوقی که برای همه اقشار جامعه به صورت مساوی در نظر گرفته می‌شود و می‌تواند با پشتوانه‌های قانونی و حقوقی مناسب، بستری برای نظارت همگانی و همچنین دفاع از حقوق اقلیت‌ها و نیز دفاع از حقوق مستضعفان جامعه شود.
انتهای پیام/