اعضای این شورا پیش از این تصمیم گرفته بودند جایزه را پس بگیرند و عصر دوشنبه این تصمیم را به طور رسمی به رای گذاشتند. این رایگیری درست در زمانی انجام شد که فرمانده ارتش میانمار به «پاپ فرانسیس» رهبر کاتولیکهای جهان گفت هیچ تبعیض مذهبی در این کشور وجود ندارد!
در پی عملیات بیرحمانه ارتش میانمار علیه مسلمانان روهینگیا که در ایالت راخین صورت گرفت، بیش از 600 هزار روهینگیایی به بنگلادش فرار کردند. سازمان ملل متحد این حملات را نمونه بارز پاکسازی قومی توصیف کرده است.
«مری کلرسون» عضو شورای شهر آکسفورد که پیشنهاد داده بود این جایزه از سو چی پس گرفته شود در مصاحبه با بیبیسی گفت: «آکسفورد شهری است که همیشه به دلیل [متنوع بودن اقوام آن و رویکرد انسان دوستانهاش] معروف داشته است، اما شهرت ما به دلیل احترام گذاشتن به کسانی که چشمشان را به روی خشونت میبندند خدشه دار میشود. امیدوارم امروز با کاری که انجام دادیم به افراد دیگری که خواستار رعایت عدالت در حق مردم روهینگیا شدهاند، بپیوندیم».
سو چی در سال 2012 از دانشگاه آکسفورد دکترای افتخاری دریافت کرد و تولد 67 سالگیاش را در دانشکده «هاگز» جشن گرفت. او از سال 1964 تا 1967 در این دانشکده سیاست، فلسفه و اقتصاد خواند. اما سو چی در ماههای اخیر به دلیل سکوت در برابر جنایتهایی که در حق مردم روهینگیا انجام میشود با انتقاد گسترده مواجه شد. هاگز در ماه سپتامبر عکس سو چی را از روی دیوار برداشت. آکسفورد هنوز درباره دکترای افتخاری آنگ سان سو چی تصمیمی نگرفته ولی نگرانی عمیق خود را از آنچه در میانمار میگذرد، اعلام کرده است.
میانمار کشوری بودایی است و مسلمانان جز اقلیت به حساب میآیند. با اینکه روهینگیاییها مدت زیادی است در این کشور زندگی میکنند، حق شهروندی آنها هنوز به رسمیت شناخته نشده است. دولت میانمار ادعا میکند روهینگیاییها پناهجویان بنگلادشی هستند که به این کشور مهاجرت کردهاند.
گزارشها نشان میدهد ارتش میانمار به روستاهای این مردم حمله کرده و خانه ها را به آتش کشیده است. گفته میشود سربازان، کسانی را که از آتشسوزی زنده ماندهاند با گلوله میکشد و به زنانشان تجاوز میکند. گروههای حقوق بشری در اردوگاههای این پناهجویان در مرز مشترک میانمار و بنگلادش مستقر شدهاند تا به آنها کمکرسانی کنند؛ اما وضع بهداشت در آنجا بسیار وخیم است و مردم از سوءتغذیه رنج میبرند. افراد حاضر در منطقه میگویند هر لحظه ممکن است با شیوع یک بیماری در اردوگاهها، یک بحران بهداشتی در آنجا رخ دهد و جان افراد زیادی را بگیرد.
انتهای پیام/