بر این اساس، نشست اتحادیه عرب پس از آن برگزار می‌شد که عربستان سعودی با انجام چند اقدام به تنش‌ها با ایران دامن زد.
عربستان سعودی ابتدا مدعی شد که موشک‌های استفاده شده برای حمله ۴ نوامبر (۱۳ آبان‌ماه) ارتش یمن به فرودگاه «خالد ملک» ریاض، ساخت ایران بوده و آن را مصداق «اقدام جنگی» معرفی کرد.
سران عربستان سعودی چند روز بعد تلاش کردند با وادار کردن «سعد الحریری»، نخست‌وزیر لبنان به استعفاء، فشارها علیه ایران و حزب‌الله را افزایش دهند.
این اقدامات، منعکس‌کننده سیاست خارجی ستیزه‌جویانه جدیدی که ولیعهد محمد بن سلمان جلودار آنها ست. او که در دوران حکومت پدرش، ملک سلمان، قدرت قابل توجهی کسب کرده مشتاق است که وارد تقابلی مستقیم‌تر با ایران شود
در این میان، مجبور کردن الحریری به استعفا و تشدید تنش‌ها با ایران بر سر یمن، برای این شاهزاده و مشاورانش، نتایج عکس به بار آورد. حمایت نکردن کشورهای عربی از اقدام علیه ایران و حزب‌الله نشان می‌دهد که شمار اندکی از متحدان سعودی، مایل به مقابله مستقیم با ایران هستند.
گمان سران سعودی آن بود که می‌توانند حریری را کنار بزنند و با پس گرفتن پوشش سیاسی از حزب‌الله، مقابله با آن را برای کشورهای عربی، آمریکا و اسرائیل آسان‌تر کنند. اما بعد از کناره‌گیری ناگهانی الحریری، لبنانی‌ها از تمامی جناح‌های سیاسی به حمایت از او برخاستند و تأکید کردند که استعفای او به دلیل آنکه با فشار سعودی‌ها صورت گرفته اعتباری ندارد.»
همچنین ریاض، بدون جلب حمایت‌های گسترده‌تر بین‌المللی عملاً توانایی به چالش کشیدن حزب‌الله در لبنان را نخواهد داشت.
ریاض که همین حالا به دلیل [جنگ] یمن و بحران دیپلماتیک با قطر تحت فشار قرار گرفته، بدون تشکیل ائتلاف بین‌المللی و عربی گسترده‌تر قادر به مقابله موثر با متحد اصلی ایران در لبنان، حزب‌الله نخواهد بود.
انتهای پیام/
بنا براین ایران بدنبال برد و باختو تشتت در منطقه نیست . اما سیاست جنگ افروزی صهیونیست ها برای فروش اسلحه با ایران هراسی تا به حال در طول 40 سال گذشته ملیارد ها دلار به کشورهای منطقه جنگ افزار هائی را فروخته که تخصص کاربرد آنهارا هم ندارند.