وی افزود: تهیه‌کنندگی جایگاهی است که می‌تواند کارهای فرهنگی را به مسیر خوب و یا به انحراف بکشاند؛ چون در کارهای تولیدی فرهنگی و سینما نقش بسیار مهمی دارد. حتی شاید جایگاه ویژه‌تری نسبت به کارگردان داشته باشد؛ به هر حال پوشش کل یک اثر و حتی خود کارگردان بر عهده تهیه کننده است، پس نباید از کنار چنین موضوعی به راحتی گذشت.
تهیه‌کننده «آینه بغل» بیان کرد: افرادی هستند که به واسطه پول های بادآورده و یا اعتبار کسب کرده از طرق مختلف، در این صنف سینمایی ورود پیدا کردند و این اتفاق در امور فرهنگی بسیار تاثیرگذار است. متاسفانه برای آنها اصلا مهم نیست چه اثری را تولید می کنند؛ چون فقط به دنبال مطرح شدن، کسب جایگاه و در کل استفاده ابزاری هستند.
این تهیه‌کننده تأکید کرد: به واسطه گپ و گفت‌هایی که برخی مواقع با بعضی از این افراد داشتم، متوجه شدم خیلی به دنبال کار فرهنگی و ارتقای سینما نیستند. جای تأسف است که نهادی برای ابطال مجوزهای آنها ورود نمی‌کند.
تهیه‌کننده «من سالوادور نیستم» اظهار داشت: البته این اتفاقی قدیمی است؛ اما طی سه، چهار سال اخیر پررنگ‌تر شده و فاجعه پیش آمده است و جای تاسف دارد اتفاق مثبتی در راستای حل آن رخ نمی دهد.
وی اذعان داشت: متاسفم، انتظار می رفت وزیر ارشاد به چنین بی سر و سامانی‌هایی توجه بیشتری کند.
این تهیه‌کننده گفت: زمانی که چنین تهیه‌کننده‌هایی وارد سینما می‌شوند، مسئولیتش متوجه ماست و متأسفانه کاری هم از دستمان برنمی‌آید. خطر یعنی همین که آثاری از سوی چنین تهیه‌کننده‌هایی تولید می شود که صادرکننده مجوز، نمی تواند پاسخگوی آنها باشد و از همه بدتر خودش دستخوش مشکلات به وجود آمده از طرف همین تهیه کننده ها می شود.
سهراب پور خاطرنشان کرد: نتایج ورود تهیه‌کنندگانی که به آن اشاره کردیم را در تولیدات سینمای حال حاضر می بینیم. آثاری که وزارت ارشاد، خانه سینما، دست‌اندرکاران سینما و مخاطب از آنها ناراضی هستند ضمن اینکه ناهنجاری‌های فرهنگی و اجتماعی عدیده ای در پی دارد.
انتهای پیام/