«پرامیلا پاتن»، فرستاده ویژه دبیر کل سازمان ملل متحد در امور خشونت های جنسی در درگیری های میانمار، این سخنان را پس از بازدید از منطقه «کوکس بازار» در جنوب شرق بنگلادش مطرح کرد. در این منطقه حدود 610 هزار آواره روهینگیایی زندگی می کنند. مسلمانان روهینگیا در پی حملات بی‌رحمانه ارتش میانمار به روستاهایشان در ایالت راخین مجبور شدند کشورشان را ترک کنند.
پاتن در این باره گفت بسیاری از خشونت هایی که در قبال این افراد صورت گرفته است « مصداق جنایت علیه بشریت» است.
وی در این باره به خبرنگاران در داکا گفت: «من داستان های بسیار وحشتناکی از تجاوز جنسی و تجاوز های گروهی شنیدم که طی آن، بسیاری از زنان و دختران بر اثر شدت این تجاوزها جان باخته‌اند».
او در این باره گفت:«مشاهدات من حاکی از وجود الگویی از خشونت های گسترده، از جمله خشونت های جنسی علیه زنان و دختران روهینگیا است که به علت قومیت و مذهب این افراد علیه آنها به صورت نظام مند صورت گرفته است».
«پاتن» افزود خشونت های جنسی در ایالت راخین در شمال میانمار، «به دستور نیروهای مسلح میانمار صورت گرفت و به وسیله این افراد سازماندهی و انجام شد. شیوه خشونت های جنسی که ما همواره درباره آن از زبان بازماندگان شنیدیم، حاکی از تجاوزهای گروهی، برهنه کردن افراد در ملاء عام و تحقیر آنها و همچنین استفاده از آنها به عنوان برده جنسی در بازداشتگاه های نظامی است».
او در ادامه گفت: «یکی از بازماندگان در این باره اعلام کرد نیروهای مسلح میانمار وی را به مدت 45 روز در اسارت خود نگه داشتند و طی این مدت، بارها به وی تجاوز کردند. دیگر زنان نیز هنوز دارای زخم های قابل مشاهده و کبودی های ناشی از ضرب و شتم هستند که از تجربه تلخ آنها حکایت دارد».
فرستاده ویژه سازمان ملل در این باره گفت افراد دیگری نیز در این خشونت های جنسی مشارکت داشته اند که از جمله آنها می توان به نیروهای پلیس مرزبانی میانمار، و شبه نظامیان اشاره کرد که ترکیبی از بوداییان و سایر گروه های قومی در ایالت راخین است.
بر اساس برآوردهای سازمان ملل متحد، اکثریت روهینگیاها که زمانی در ایالت راخین زندگی می کردند، اکنون به بنگلادش گریخته اند. سازمان ملل این حملات میانمار علیه اقلیت روهینگیا را به پاکسازی قومی تشبیه کرده است.
پاتن در این باره گفت خشونت های جنسی یکی از دلایل مهم خارج شدن روهینگیا از راخین بود که در حقیقت نوعی «آزار و اذیت گروهی» شمرده می شود. او افزود: «استفاده گسترده از خشونت های جنسی، به وضوح از عوامل آوارگی اجباری روهینگیا در مقیاس بزرگ بوده است. این اقدام همچنین یک ابزار حساب‌شده برای ایجاد رعب و وحشت بوده که با هدف نابود کردن و از بین بردن روهینگیا به عنوان یک گروه، مورد استفاده قرار گرفته است».
روهینگیایی‌ها از چندین دهه پیش در میانمار با آزار و اذیت روبرو بوده اند. این اقلیت در میانمار از حق شهروندی برخوردار نیستند و مهاجران غیر قانونی به شمار می روند.
انتهای پیام/