کریمی در پاسخ به پرسش محمدرضا شهیدی فرد درباره چگونگی انتخاب اشعارش گفت: شعر مثل یک الهام است و باید بگردیم و زیباترینش را انتخاب کنیم؛ چون شاعران زیادی شعر میگویند. خود من هم دستی بر آتش دارم و گاهی صفحه سیاه میکنم. این نوشتن ها امکان می دهد که دسترسی بیشتری به واژه ها داشته باشیم.
کریمی درباره شعر آیینی گفت: شعر آیینی وسعتش مثل کعبه است و ارتفاعش زیاد است. مثل این است که شما در هواپیما هم میتوانید نماز بخوانید. باید از این فضا استفاده کرد. شعر آیینی باید معنا و محتوای فخیم و سازنده داشته باشد.
محمود کریمی درباره فضای مداحی امروز گفت: مردم به من مداح خیلی محبت دارند و مثلا در روز تاسوعا در حدود 25 هزار نفر در مراسم ما جمع میشوند. اول یک دعوایی با خودم بکنم که این جمعیت برای من جمع نمیشوند. یک دعوای دیگر هم با خودم این است که باید کاری با این جمعیت بکنم و سوم این که به خودم بگویم حرفی که می زنی را باور کن. این خیلی سخت است و همه چیز با باور به دست می آید.
میهمان برنامه «چهل چراغ» در پاسخ به پرسش شهیدیفرد مبنی بر چگونگی کسب تخصص در مداحی، گفت: من خیلی برای یادگیری حساس بودم. به نظرم تا حدی آشنایی کافی است و پدر من هم ردیف میخواند. موسیقی و ردیف خوانی لازم است و همه این ها برمی گردد به تعزیه خوانی. خیلی ها ردیف را میشناسند و شاید اسمش را ندانند. این ردیف خوانی به مداح کمک میکند.
محمود کریمی درباره نحوه بهره مندی مداحان از اشعار و ترانه های روز گفت: چند سالی است حضرت آقا در این باره ارشاد میکنند. من کمتر از ترانهها استفاده میکنم اما گاهی هم اتفاق میافتد. استفاده از آهنگ ترانهها شاید بد نباشد، اما چندان با آن موافق نیستم.
شهیدی فرد با اشاره به اهمیت مجالس روضه خوانی، درباره تاثیرگذاری این کارهای مذهبی بر مردم گفت: برخی نقاشی حضرت علی اصغر استاد فرشچیان را در دست گرفتند و از خیابانی رد شدند و همه را به پرسش درآوردند. کار مذهبی فقط خواندن نیست. همه این کارها باید ایجاد محبت کند. این ایجاد محبت باید پیروی کردن از حضرت سیدالشهدا را به دنبال داشته باشد. ببینید در مراسم اربعن چه خبر است! باید همچون یاران کربلا زیبایی ها را نشان مردم داد.
وی افزود: یکی از آفتها این است که من مداح منتظر نتیجه کار باشم و مثلا ببینم چند تا لایک بیشتر دارم! اما ما باید وظیفه خود را انجام دهیم. در واقعه کربلا یک مشک پاره شد و ریخته شد؛ اما تا جهان باقی است نتیجه می دهد.
کریمی در پاسخ به اینکه در صورت حضور در صحرای کربلا چه اقدامی میکرد، گفت: راست حسینی می گفتم آقا شما زورتان می رسد و معجزه تان هم حرف ندارد. من می ترسم. ترس را از وجودم بردار تا بمانم. خیلیها میگویند که من اگر بودم فلان کار را میکردم، اما سخت است. ببینید که امام خمینی (ره) چقدر استقامت داشت و گفت که با خاطر آسوده میروم.
انتهای پیام/