وی افزود: با بررسی، تحلیل و آسیب‌شناسی جشنواره فیلم فجر می‌توان وضعیت اکران عمومی را پس از اتمام آن مشخص کرد. دیگر حسن آن، بحث رقابت فارغ از جنبه‌های فنی است که به تصمیم‌گیری صاحب اثر برای اکران با توجه به تشابه موضوعی در قیاس با دیگر آثار جشنواره، ختم می‌شود.
وی ادامه داد: متاسفانه جشنواره شرایطی را برای فیلم ها و صاحبان آن فراهم کرده که هیچ اختیاری برای زمان‌بندی اکران ندارند و این یعنی نابودی فیلم؛ یعنی اکثر حسن‌های جشنواره پس از اتمام آن، به عیب تبدیل می‌شود.
این تهیه‌کننده اذعان داشت: با این تفاسیر حسن‌های اصلی جشنواره علیه فیلم عمل می‌کنند و این خیلی بد است. به عنوان نمونه فیلمی داشتیم که سیمرغ گرفت؛ اما زمان اکران عمومی با بدترین زمان و اکران مواجه شده است و برعکس. همه این‌ها نشان می دهد نگاه جشنواره‌ای بوده و نه مخاطب محوری.
تهیه‌کننده «چ» گفت: به نحوی تمام استدلال ها و یا دلایلی که جشنواره را شکل داده، به کاربری واقعی خودش نزدیک نمی‌شود و فقط نمونه های کمی می بینیم که در جشنواره مورد استقبال قرار گرفتند و مخاطب را در زمان اکران عمومی جذب کرده اند.
وی تصریح کرد: از طرفی، آن چیزی که جریان را بدتر می‌کند این است که جشنواره با سیاستگذاری های متغیر روبروست و خروجی تصمیم‌گیری داوران به ضرر فیلم ها تمام می شود؛ یعنی به خاطر یکسری مصلحت‌ها فیلمی را آنقدر بالا بردند که زمان اکران معکوس جواب داده و مخاطب، عوامل سینما و ... آن را نپسندیدند؛ اما از سوی برگزارکننده جشنواره پذیرفته شده است و این تأثیرات مفید را از بین می‌برد.
کریمی بیان کرد: اگر به جشنواره‌های معتبر دنیا دقت کنید، فیلمی را انتخاب می‌کنند که آورده‌ای داشته باشد؛ اما در جشنواره ما برعکس است. یعنی اگر اثری به چشم داور بنشیند، با اقبال روبرو نمی شود. بخصوص در سنوات اخیر که دچار تغییر سیاستگذاری شده و با اسلوبی مشخص پیش نمی رود و نمی تواند ثباتی در اکران عمومی داشته باشد. در کل جشنواره هایی که آویزان فیلم‌ها هستند، خروجی خوبی ندارند.
تهیه‌کننده «آژانس شیشه ای» اظهار داشت: نفس وجودی جشنواره با هر سیاستی بد نیست و نمی‌گویم که نباید برگزار شود؛ ما لازم داریم برای خروجی بهتر رقابت کنیم و چکش بخوریم و این اما و اگرها فارغ از نگاه تکنیکی در همه رویدادها وجود دارد و به همه چیز می‌چربد.
وی افزود: به عنوان نمونه جشنواره دفاع مقدس تکلیف خودش را قبل از برگزاری مشخص می کند و فی النفسه خوب است؛ اما در درون خود و بخش سیاستگذاری جور دیگری عمل می کند که در نهایت باعث آسیب دیدن فیلم ها و خروجی کلی کار خواهد شد.
این تهیه‌کننده خاطرنشان کرد: جشنواره فیلم فجر به عنوان معتبرترین جشنواره ایران در خارج شناخته شده است؛ اما همواره در این سی و اندی سال، هر دوره سیاستگذاری و ... فرق می‌کند. روی این حساب دخالت‌ها، تغییرات و تصمیمات عجیب و غریب زیادی می بینیم. مسئولان از سویی تلاش می‌کنند، بگویند جشنواره دولتی نیست و به جای دقت در عملی کردن شعارشان مبنی بر بالا بردن کیفیت،کارهای دیگری را انجام می دهد.
کریمی خاطرنشان کرد: جشنواره فیلم فجر باید تکلیف خودش را قبل، حین و پس از برگزاری در سیاستگذاری، تصمیمات و شعارهایی که سر می دهد مشخص کند؛ نه اینکه خلاف جهت شعارهایش حرکت کند و تکلیف خودش را نداند.
انتهای پیام/