وی ادامه داد: کمکی که می‌توان به فرد معتاد کرد این است که این ذهنیت را برایش فراهم کنیم که جامعه می‌خواهد به تو کمک کند تا در نتیجه، انگیزه‌ی ترک برای او به وجود بیاید، قوی‌ترین انگیزه برای برگشت یک معتاد، پذیرا بودن جامعه است تا بداند جامعه او را می‌خواهد و قبول می‌کند.
این جامعه‌شناس بیان داشت: زمانی که در حوزه اعتیاد کار می‌کردم عبارتی را به کار می‌بردند با این مضمون که "من انگل اجتماع نیستم، من ثمره اجتماع هستم"، در بررسی این عبارت به این سوال می‌رسیم که چرا برخی انسان‌ها انتخاب‌های درستی دارند و برخی نمی‌خواهند انتخاب‌های خوبی داشته باشند و به دنبال فساد و انواع آسیب‌ها بالاخص مواد مخدر می‌روند.
حریرچی گفت: معتاد باید احساس کند در جامعه تنها نیست و جامعه می‌خواهد برای بهبودش به وی کمک کند تا انتخاب درستی داشته باشد، این جامعه از دایره خانواده شروع می‌شود و تا دایره‌های بزرگتر مثل گروه‌های دوستی، کار و تحصیل ادامه دارد.
وی افزود: یکی از مشکلات این است که ما حاضر نیستیم برای هم وقت بگذاریم، ممکن است برای امکانات و هرچیزی پول خرج کنیم، اما مهم‌ترین مسئله وقت گذاشتن برای همدیگر است تا فرد احساس مهم بودن داشته باشد، در غیر این صورت سلامت اجتماعی‌اش به خطر می‌افتد و در آینه جامعه حس خوشایندی ندارد.
حریرچی گفت: اینکه فرد در جامعه احساس ترس از نوع قضاوت کردن افراد داشته باشد از مشکلات دیگر است. این روحیه وقت گذاشتن برای دیگران و کمک کردن، بهترین نوع یاری رساندن است، لذا برای ساختن جامعه و کمک به معتادان و بهبود شرایط باید نگرش جامعه تغییر کند و برای این تغییر نگرش و تفکر باید از رسانه‌ها و همه آحاد جامعه کمک گرفت تا شرایط بهبود برای معتاد به وجود بیاید و بررسی کنیم چرا باید شرایط به گونه‌ای باشد که شخص به سمت موادمخدر متمایل می‌شود.
وی گفت: به نظر بنده خانواده نیز در بروز اعتیاد فرد نقش دارد، خیلی از افراد برای فرار از موضوعی به سمت اعتیاد می‌روند، چرا که برای این گونه افراد کسی نبوده تا مشکلشان را برایش شرح دهند و همین زمینه کشیده شدن آنان به سمت مصرف مواد مخدر شده است.
انتهای پیام/