به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، وقتی نام گردشگری به میان می‌آید، بیشتر تصور می‌کنند که منظور تعطیلات تابستانی است، درحالی‌که زیبایی‌های طبیعت زیبا و بکر مازندران در پاییز هزاررنگ دوچندان شده، به‌طوری‌که چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌سازد.
حالا که پاییز رسیده حیف است مسافرت نروید و از زیبایی‌های این فصل شگفت‌انگیز حظ نبرید. اگرچه اکثر مسافران، بهترین فرصت سفر به مازندران را زمان آغازین فصل سال و تابستان می‌دانند، اما فقط یکبار تجربه سفر در فصل پاییز و دیدن مناظر بدیع آن، وقتی طبیعت با رنگ‌های بی شمارش، به کمال می‌رسد، چنان خاطره‌ای در ذهن حک می‌کند که بدون تردید سال آینده، منتظر فصل پاییز می‌مانید، تا یک بار دیگر با جادوی طبیعت تجدید خاطره کنید.
برای اثبات این ادعا، شواهد بسیاری در مازندران از غرب تا شرق اش وجود دارد که برای دیدن اش باید از طریق جاده پر پیچ و خم، با چشم انداز‌های کوه و دشت حرکت کنید.
بخش‌هایی از جنگل‌های جلگه‌ای و هیرکانی، بخشی از جذابیت‌های جاده‌ای مازندران است که با قدم زدن در آن، می‌توان معنای واقعی پاییز را فهمید.
این روز‌ها فرصت رانندگی در جاده و قدم زدن در مسیر‌های زیبای استان مازندران و حضور در طبیعت به ویژه برای آنان که دستی به عکس و عکاسی حرفه‌ای دارند روز‌های فراموش نشدنی خواهد بود.
دوربین عکاسی و گرفتن عکس یادگاری در سفر پاییزی به مازندران یادتان نرود!
جاده ۵۹ یا همان جاده چالوس اولین پیشنهاد باشگاه خبرنگاران جوان مازندران به شما برای گرفتن عکس پاییزی است.
جاده ۵۹، معروف به جاده چالوس یکی از مهمترین جاده‌ها برای مردم تهران و کرج است که از میان شهر کرج در استان البرز شروع و به شهر چالوس در کرانه دریای خزر وصل می‌شود.
این جاده در دامنه سلسله جبال البرز مرکزی از دوره گذشته ساخته شده‌است و امکانات و تاسیسات و اماکن گردشگری تفریحی و ورزشی که در حاشیه آن ساخته شده پس از این دوره بوده‌است که بعد‌ها نیز عنوان چهارمین جاده زیبای جهان را کسب کرد.
پخت و فروش انواع آش همانند آش رشته، آش دوغ، آش هیزمی و عدسی در حاشیه جاده چالوس - کرج مخصوصاً در نزدیکی تونل کندوان توسط دستفروش‌ها و رستوران‌ها رواج دارد و یکی از جاذبه‌های گردشگری این جاده محسوب می‌شود.
از آنجایی که یک میلیون و ۶۹۱ هزار هکتار برابر با ۷۰ درصد مساحت مازندران را عرصه‌های طبیعی تشکیل می‌دهد و نیز وجود پنج هزارو ۵۰۰ هکتار پارک‌های جنگلی با تنوع رنگ‌های پاییزی در دسترس مردم نیز جلوه خاصی به طبیعت گردی استان داده است.
در فصل پاییز با تغییرات فیزیولوژیکی که روی درختان ایجاد می‌شود، رنگدانه‌های مختلفی را روی برگ‌ها مشاهده می‌کنیم که درخت انجیلی متنوع‌ترین رنگ‌ها را در بین جنگل‌های شمال کشور دارد.
جواهرده، ارتفاعات سه هزارو دو هزار تنکابن، کلاردشت و کجورولاویج، هزار جریب نکا، جاده سد شهید رجائی، کیاسر، دو دانگه و چهار دانگه شهرستان ساری نیز از دیگر مناطق زیبای پاییزی استان مازندران است.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، پرنده‌نگری یکی از بهترین شیوه‌های طبیعت‌گردی است که انسان با انتظار در طبیعت و دیدن عناصر طبیعی آن هم به آرامش می‌رسد و هم یاد می‌گیرد که به محیط زیست و دیگر موجوداتش احترام بگذارد و از آن حمایت کند. با رونق این‌گونه فعالیت‌ها در گردشگری و ایجاد فرصت‌های تفریح و تفرج با عناصر بکر طبیعی می‌توان سطح آگاهی‌های همگانی مردم را افزایش داد و نگرانی از تخریب محیط زیست و شکار بی‌رویه گونه‌های مختلف پرنده را به حداقل خودش رساند.
خوشبختانه ظرفیت‌های پرنده‌نگری در مازندران بسیار زیاد است. یکی از بهترین آن که شهرت جهانی هم دارد شبه جزیره میانکاله است که در شمال شرقی بهشهر قرار دارد. مساحت آن ۶۸ هزار و ۸۰۰ هکتار و ارتفاع آن ۲۰ متر پایین‌تر از سطح دریای آزاد است. این زیستگاه مجموعه‌ای از شنزار‌های ساحلی، زمین‌های باتلاقی، آبگیر، مناطق جنگلی با پوشش درختچه‌های گز، تپه‌های شنی، جنگل انارستان، بوته‌های تمشک و ازگیل است.
پناهگاه حیات وحش میانکاله در سال ۱۳۵۵ از سوی یونسکو اعتبارنامه شبکه «ذخیره‌گاه‌های زیست کره» جهان را دریافت کرد. این تالاب همچنین به عنوان منطقه‌ای مهم برای پرندگان توسط سازمان بین‌المللی حیات پرندگان شناسایی شده است.
در این منطقه وجود ۱۲۶ گونه پرنده آبزی گزارش شد که ۴۰ گونه از نظر بین‌المللی دارای اهمیت است و از کانون‌های زادآوری اگرت، حواصیل، پرستو و گلاریول در فصل تابستان حمایت می‌کند. این منطقه از بهترین مناطق پرنده‌نگری در ایران است که از ابتدای پاییز تا اواخر زمستان مقصد پرنده‌نگر‌های حرفه‌ای است.
در ایران تالاب فریدونکنار تنها زیستگاه و در جهان جزء ۴ زیستگاه درنای سیبری است. این تالاب ۵ هزار و ۴۰۰ هکتاری در جنوب شرقی شهر فریدونکنار قرار دارد که با گرد هم آمدن مجموعه متنوعی از گیاهان و جانوران آبزی، به یکی از غنی‌ترین اکوسیستم‌های تالابی شمال کشور تبدیل شد. در اهمیت این تالاب همین بس که بگوییم نادرترین موجود زنده ایران، زمستان‌ها را در این تالاب می‌گذراند.
این درنای سیبری که آخرین بازمانده نسل خود در فریدونکنار است، مدام میان ایران و روسیه در حرکت است. البته به جز این درنا، پرندگان دیگری مثل انواع غاز، مرغابی، قو، باکلان، پرلا، کشیم، حواصیل، پلیکان، قرهغاز، شاهین، عقاب دریایی و عقاب شاهی هم در این تالاب زندگی می‌کنند. برای سفر به این تالاب زیبا باید از جاده فریدونکنار به آمل یا بزرگراه بابلسر به بابل استفاده کنید.
در سفر به این تالاب به چکمه‌های بلند و لباس‌های مقاوم به آب نیاز دارید. در اطراف تالاب درختان شمشاد، بید، داغداغان و زبان گنجشک را می‌توان مشاهده کرد.
عمق این تالاب در زمستان‌ها به حداکثر خود می‌رسد. این تالاب هم از مناطق نام آشنای علاقه‌مندان به تماشا و مطالعه زندگی پرندگان است. اگر هوس رفتن به درون تالاب را کردید، حواستان باشد که قسمت‌های عمیق تالاب بیش از ۲ متر عمق دارند.
مجموعهٔ مرداب‌هاى لپو، شیرخان لپو و پلنگان در شهرستان بهشهر واقع شده است. مسیر دسترسی به این تالاب در فاصلهٔ یک کیلومترى شمال بهشهر در منطقهٔ زاغمرز است. این تالاب در زمستان و پاییز مأمن پرندگان مهاجرى است که از هزاران کیلومتر فاصله به سوى آن پرواز مى‌کنند و به تخم‌گذارى و تولید مثل مى‌پردازند.
معروف‌ترین این پرندگان قو، قرهغاز و فلامینگو‌ها هستند که با تعداد زیاد در آن اسکان موقت مى‌گیرند و جلوه‌هاى شگفتى را پدید مى آورند.
تالاب سرخرود در منطقه وزرامحله سرخرود قرار دارد. این تالاب از سال ۱۳۸۶ میزبان زمستانی هزاران قوی مهاجر است، این پرندگان مهاجر با پیمودن بیش از ۵ هزار کیلومتر از نواحی سردسیر برای گذراندن زمستانی آرام به این منطقه می‌آیند.
سرخرود محمودآباد از اوایل آذر ماه میزبان هزاران قطعه انواع قو‌های فریادکش، گنگ و کوچک است که در تالابی به وسعت ۶۰ هکتار در این منطقه زمستان گذرانی می‌کنند. از اوایل زمستان سطح تالاب سرخرود پوشیده از پرندگان مهاجر است.
البته به غیر از قو، غاز و اردک‌های وحشی نیز به این تالاب وارد می‌شوند. همین امر باعث می‌شود تا طبیعت‌گردان علاقه‌مند به حیات وحش در فصل زمستان برای بازدید از این پرندگان زیبا روانه استان مازندران و تالاب سرخرود شوند.
دریاچه «چورت» در شمال شرقی مازندران قرار دارد. این دریاچه به‌علت زمین لرزه‌ای در حدود ۷۰ سال پیش و نیز به دلیل بسته شدن مسیر چشمه‌ای که در کنار دریاچه قرار دارد، ایجاد شده است. درختان پاییزی کنار آب آرام این دریاچه و درختانی که پس از زلزله در آن مستغرق باقی مانده‌اند، مناظر محسور کننده‌ای را ایجاد کرده اند.
روستای زیبای «لاویج» که با قرار گرفتن در میان کوه‌های البرز، جنگل‌های رنگارنگ و طبیعت بی نظیرش را به مسافران پاییزی هدیه می‌دهد و آب گرم لاویج که از دامنه کوه‌های لاویج از زمین می‌جوشد، خنکای پاییز را به تن‌تان گرم می‌کند.
املاح و خاصیت‌های درمانی این آب گرم از چشم گردشگران دور نمانده است. اگرچه این آب‌گرم در تابستان با ازدحام مسافران روبه‌رو است، در پاییز، تمام و کمال در اختیار شما خواهد بود و شما می‌توانید اوقات بیشتری از این آب گرم لذت ببرید. نم نم باران و منظره ابر‌های پایین کشیده شده تا میانه‌های کوه ها، منطقه‌ای بکر و زیبا برای اقامت در لاویج است.
دریاچه ممرز یا دریاچه ارواح که به تالاب ارواح نیز شهرت دارد در ۵ کیلومتری شمال روستای چلندر از توابع نوشهر واقع است. دریاچه در میان جنگل انبوه پهن برگ در منطقه ملا کلا قرار گرفته است. طول دریاچه در حدود ۷۰۰ متر و عرض آن ۳۰۰ متر است. در درون دریاچه درختان خشک شده‌ای قرار دارند که منظره جالبی ایجاد کرده اند.
برای دسترسی به این دریاچه در کیلومتر ۱۲ مسیر نور به نوشهر پس از جاده ونوش، باید وارد جاده فرعی روستای چلندر و صلاح الدین کلای سفلی شد و بعد از عبور از روستا به محیط بانی خواهید رسید. بعد از انجام اقدامات اداری لازم در محیط بانی جاده شمالی را به طول ۱۰ کیلومتر ادامه دهید. پس از مشاهده تابلوی دشت و بند ممرز وارد جاده فرعی شوید.
این جاده فرعی شما را به دریاچه بند ممرز خواهد رساند. توجه داشته باشید عبور از جاده فرعی نیاز به خودرو‌های کمک دار دارد و به دلیل بکر بودن منطقه امکان مواجهه با حیات وحش بسیار زیاد است.
دریاچه ارواح از جاذبه‌های توریستی استان مازندران در ۳۰ کیلومتری شهرستان نوشهر واقع شده است.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، تجربه گردشگری در روستاها، به دلیل تفاوت قابل ملاحظه اش با زندگی شهری، خالی از لطف نیست، به خصوص اگر هدف از سفر به مازندران، دوری از زندگی پر استرس شهری باشد.
خانه‌های کاه‌گلی، پیاده‌رو‌های سنگ‌فرش شده و عطر درختان کهن‌سال عناب روستاهای پرجاذبه مازندران، نقش و نگار‌های زیبایی در پاییز برگ ریزان ایجاد کرده است.
هوای لطیف، طبیعت زیبا، آداب و رسوم، سنت‌های بومی، بازی‌های محلی، صنایع دستی، گویش و زبان از جمله جاذبه‌هایی است که سبب جذب گردشگر در این مناطق می‌شود.
روستاهای مازندران فقط در فصل تابستان با محصولات کشاورزی پربرکت نیستند، بلکه همین روستاها در فصل برگ ریز وخزان نشسته طبیعت با میوه‌های همچون انار‌های سرخ، نارنگی‌های زرد و سبز، خرمالو‌ها، کندس و ولیک جنگلی سرشار از رحمت الهی می‌شوند.
اگر اهل پیاده‌روی در جنگل‌های مازندران باشید حتما در پاییز گذرتان به جنگل‌های این منطقه افتاده است، لذت خوردن میوه‌های پاییزی را از دست ندهید.
کندس و ولیک از میوه‌های درختان خودروی جنگل‌های دامنه جنوبی البرز هستند که در اوایل پائیز برداشت می‌شوند. این میوه‌ها در مناطق استپی می‌رویند.
میوه کندس از حدود ۳ هزار سال پیش در جنوب دریای خزر و در مناطق گیلان و مازندران می‌روئید.
کندس میوه‌ای سخت و اسیدی است و دو گونه وحشی و معمولی دارد که گیاه شناسان منشا آن را در ایران و درمازندران می‌دانند. "کندس وحشی" میوه‌ای به قطر ۲ و نیم سانتی‌متر و دارای درختی پا کوتاه و پهن برگ است. برگ درخت آن پیش از خزان قرمز می‌شود و این میوه توسط زنبور‌ها بارور می‌گردد.
کندس را تا خوب نرسیده می‌چینند و در انبار نگهداری می‌کنند تا برسد. البته کندس را هم به‌صورت شور و هم به‌صورت ترشی مصرف می‌کنند.
برگ و میوه و دانه کندس برای مبتلایان به ترشی معده بسیار مفید است و درد دهان و گلو را می‌توان با جوشانده برگ آن درمان کرد.
نام‌های آن در طب سنتی، خفچه، عوسج، ملاویل، مرخ، ولک، بلک، ملاولیک و اسامی محلی آن قوش یمیشی، قره گیله، یمیشان، من برو، سیاه ولیک، کوت کوتی، سیاه کوت کوتی و کوچ است.
ولیک یا همان زالزالک وحشی در مناطق جنگلی ایران به ویژه در مازندران به وفور یافت می‌شود و بسته به رنگ میوه ولیک سیاه و ولیک سرخ در این مناطق دیده می‌شود.
ولیک، جایگاهی ویژه در کودکی فرزندان سرزمین شمالی دارد، میوه‌ای غالب به رنگ تیره، اما کوچک و اندکی ترش مزه که در پیاده‌روی‌ها و یا بازی در جنگل به راحتی می‌توان آن را مشاهده کرد.
این قسمت را کمی خودمانی‌تر فقط به شما می‌گویم! سفر به مازندران در فصل پاییز، فقط گوناگونی رنگ طبیعت و تغییر آب و هوایی اقلیمی نیست. گردشگری در پاییز، ویژگی‌های دیگری هم دارد که شاید در این برهه از زمان که مسائل اقتصادی بر وضعیت زندگی همه اقشار مختلف جامعه سایه انداخته، می‌تواند قابل تامل باشد.
بیشتر اوقات، وقتی برنامه سفر را می‌چینیم، اولین چیزی که به آن فکر می‌کنیم؛ مقدار پولی است که می‌توانیم هزینه کنیم و پاییز، این امکان را به ما می‌دهد که با صرفه جویی بیشتر و هزینه کمتر سفر کنید.
مهم‌تر از همه اینکه خبری از ترافیک تابستانی نیست و شما می‌توانید با استرس کمتری در جاده‌های مازندران برانید. تاسیسات اقامتی در این فصل، احتمالا با قیمتی ارزان‌تر در اختیارتان است، گردشگری پاییزی در مازندران را نباید از دست داد.
گزارش از آتنا رستمی
انتهای پیام/آ