عطوان در سرمقاله خود نوشت: جرمی کوربین، رهبر مخالفان انگلیس که من وی را می شناسم و به مشارکتش در بسیاری از راهپیمائی ها، نشست ها و مناسبت ها در حمایت از مسائل و آرمان های عدالت محور و در صدر آنها مسائل انسان دوستانه و مخالفت با جنگ علیه عراق، افتخار می کنم، بار دیگر پایبندی و صلابت مواضع خود را در مخالفت با شرکت در این مراسم که آن را اشتباهی بزرگ قلمداد کرد، اثبات کرده است. چرا که بیانیه بالفور، مستحق محکومیت است نه برپایی مراسم زیرا با هدف اعمال بزرگترین ظلم در تاریخ بشری شکل گرفت و این بیانیه و بنیانگذار آن، مسئول همه کشتارها و جنگها در این منطقه هستند که شمار قربانیان آن از دهها میلیون نفر فراتر رفته و همچنان هم این خونریزی ها ادامه دارد.
عطوان افزود: بله، ما از انگلیس انتقاد می کنیم و دولت فعلی این کشور را که به شکلی گستاخانه بر این ظلم و ستم تاریخی صحه گذاشته و بر درست بودن موضعی که این بیانیه ظالمانه را صادر کرده است، اصرار دارد و ذره ای هم اظهار پشیمانی نکرده است، سرزنش و از آن انتقاد می کنیم؛ دولتی که علاوه بر عدم اظهار پشیمانی، این شجاعت اخلاقی را ندارد که از قربانیان عرب و ملت فلسطین، حتی یک عذرخواهی ساده کند.
در ادامه این سرمقاله آمده است: مقاله روز گذشته بوریس جانسون، وزیر خارجه انگلیس که در جهت توجیه و وصله وپینه زدن به این مساله بوده و در آن از ضرورت کامل شدن بخش دوم بیانیه بالفور یعنی تلاش برای تشکیل دولت فلسطین سخن گفته، بسیار دیرهنگام بوده است و اساسا قانع کننده نیست و فقط به منزله نمک پاشیدن به زخم ها و تاول های کهنه شده فلسطینی هاست.
سردبیر روزنامه رای الیوم در ادامه نوشت: طبیعی است که ما هم به عنوان عربها، خود را ملامت و سرزنش کنیم که از روز نخست در مقابله با این طرح صهیونیستی شکست خوردیم و توصیه های مسموم انگلیس و غرب را در مذاکرات بیهوده با رژیم اشغالگر اجرا کردیم و راه حل توهم آمیز دو کشوری و انتصاب تونی بلر بزرگترین هم پیمان نتانیاهو، به عنوان فرستاده صلح را پذیرفتیم و در عمل بر تئوری انگلیسی و غربی صحه گذاشتیم و این مسئله، موید بلاهت و نادانی ماست حتی اگر میلیادرها دلار پول هم داشته باشیم و سوار بر خودورهای آنچنانی و کشتی های فاخر تفریحی باشیم و در پیشرفته ترین دانشگاهها درس خوانده باشیم.
عطوان در پایان سرمقاله نوشت: بله، ترزا می باید در مقابل زخم مصیبت ها و مشکلات ما برقصد و با دوستش نتانیاهو که دستانش به خون کودکانمان در فلسطین، لبنان سوریه آغشته است، میگساری کند و پیاله شراب به هم بزند و باید هر طور که می خواهد در سالگرد این بیانیه شوم جشن بگیرد، اما ما هرگز فراموش نخواهیم کرد که انگلیس، خشت اول مصیبت ما، آوارگی ما و تضییع حقوق ما را گذاشته است و ما فقط به عذرخواهی این کشور راضی نمی شویم و باید تاوان و غرامت این مسئله را بپردازد. این کشور حتما عذر خواهی خواهد کرد.
انتهای پیام/