وی افزود: در 8 نوامبر 1895، ویلهلم کنراد رونتگن، در حالی‌که مشغول تحقیق پیرامون خواص پرتو های کاتدی (همان الکترون‌ها) بود، به صورت کاملا اتفاقی ،متوجه نوعی پرتو در لامپ کاتدی شد که آن را پرتو ی مجهول یا پرتو x نامید که بعد ها به یاد رونتگن،به آن پرتو رونتگن نیز گفته شد. رونتگن تا 28 دسامبر 1895 خواص این اشعه را به طور کامل بررسی کرد و در مقاله ای دست نویس نتیجه ی آزمایشات خود را بیان کرد. نظر به برجسته بودن مقاله علمی او، اولین جایزه نوبل فیزیک در سال 1901 به ویلهلم کنراد رونتگن اعطا شد.
معاون آموزشی انجمن رادیولوژی ایران ادامه داد: سابقاً رادیولوژی (پرتوشناسی) اطلاق بر رشته‌ای می‌شد که در آن از روش‌های پرتوی یونیزان استفاده می‌شد. اما امروزه رادیولوژی علوم تصویری غیر پرتوی مثل ام آر آی و سونوگرافی را نیز شامل می‌شود.
هاشمي افزود: رادیولوژی ابتدا فقط جهت بررسی استخوان‌ها استفاده می‌شد ولی پس از آن با کشف ماده حاجب امکان تصویربرداری از کلیه، کبد و سایر اندام‌ها نیز محقق شد. پس از ان با استفاده از کامپیوتر امکان سی تی اسکن فراهم و بعد امواج فراصوت نیز به این عرصه ورود یافت.
وی افزود: در سال ۱۳۶۹ ام آر آی در ایران استفاده شد که امروز تصویربرداری مولکولی توسط این روش قابلیت انجام دارد و حتی با استفاده از آن می‌توان نوع پاتولوژی را مشخص کرد.
رئيس هيئت بورد راديولوژی کشور با اشاره به فعالیت انجمن رادیولوژی ایران گفت: این انجمن با برگزاری کارگاه آموزشی و بازآموزی همچنین کنگره سالیانه سعی داشته در جهت به روز کردن اطلاعات همکاران گام بردارد و آنها را بر اساس دانش روز توانمند سازد.
هاشمي با تاکید بر اینکه در حال حاضر شدیدا نیاز به راه اندازی فلوشیپ در شاخه‌های مختلف رادیولوژی هستیم، افزود: در جوامع امروز علم رادیولوژی علم عمومی نیست بلکه به عنوان یک رشته فوق تخصصی تقسیم بندی می‌شود لذا باید به سمت فوق تخصصی شدن پیش رویم.
معاون آموزشی انجمن رادیولوژی ایران خاطرنشان کرد: در حال حاضر تنها در دو شاخه اینترونشنال جنرال و نوروسکولار فلوشیپ داریم و رادیولوژی زنان( برای بررسی پستان؟بارداری و...) نیز مصوب وزارت بهداشت است و بزودی در دانشگاه علوم پزشکی تهران راه‌اندازی خواهد شد.
انتهای پیام/