به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از آبادان ؛پس از تجاوز ارتش حزب بعث در سی و یک شهریور سال پنجاه و نه و اشغال سریع بخش هایی از خاک ایران، خرمشهر مهم ترین شهر بندری ایران، پس از سی و پنج روز مقاومت دلیرانه، به دست دشمن افتاد. پس از سقوط خرمشهر، رژیم عراق در صدد برآمد تا جزیره آبادان را هم اشغال کند.
برای تحقق این امر دشمن بعثی با عبور از كارون و قطع جاده های آبادان– اهواز و آبادان – ماهشهر جزیره آبادان را محاصره و تلاش کرد تا از طریق شمال بهمنشیر وارد آبادان شود . با چنین وضعیتی آبادان در یک محاصره سیصدوسی درجه ای قرار گرفت و عبور از رودخانه بهمنشیر می توانست ابادان را با خطر جدی روبه رو کند.
بعثی ها برای تصرف آبادان در نهم آبان سال 59 در منطقه ذوالفقاری روی رودخانه بهمنشیر پل شناور نصب کردند و با عبور دادن قسمتی از نیروهای خود، وارد جزیره آبادان شدند . نیروهای بعثی به چند دلیل منطقه ذولفقاری را برای ورود به جزیزه آبادان انتخاب کردند .
نخست اینکه آنها سعی داشتند با استفاده از پوشش نخلستان ها از دید رزمندگان اسلام دور مانده و به راحتی وارد شهر شوند.
دوم اینکه در آنموقع این منطقه از ذوالفقاری انتهای شهر و نیز آسیب پذیر ترین نقطه آن محسوب میشد و آنها سعی داشتند از این نقطه کور برای ورود و اشغال شهر و جزیره آبادان استفاده کنند .
سوم اینکه منطقه ای که نیروهای عراقی انتخاب کردند یکی از کم عرض ترین مناطق جزیره آبادان است زیرا عرض جزیره آبادان در منطقه ذوالفقاری حدود سه کیلومتر است و اگر نیروهای بعثی در ورود به جزیره آبادان به مانعی برخورد نمی کردند می توانستند براحتی عرض جزیره آبادان را طی کرده و این جزیره را به دو نیم تقسیم و ارتباط نیمه شمالی و جنوبی انرا از یکدیگر قطع کنند که این امر اشغال شهر و جزیره آبادان را بسیار تسهیل میکرد .
چهارم اینکه عبور از رودخانه بهمن شیر آسان تر از عبور از رودخانه کارون در جنوب خرمشهر بود.
ناخدا یکم تکاور اسماعیل بنیادی در این زمینه گفت : نیروهای دشمن برای اين عمليات، تيپ شش از لشكر سه زرهی به همراه واحدهايی از تيپ سی سه نيروی مخصوص را وارد عمل کردند.
نحوه عمليات ازرودخانه بهمنشير مانند عبور از رودخانه كارون طراحی شد. نیروهای بعثی در شب نهم آبان سال پنجاه ونه ، پنج روز پس از سقوط خرمشهر، پل شناور روی بهمنشير زدند و به سوی كوی ذوالفقاري سرازير شدند.
حسن بنادری از فرماندهان مدافع شهر گفت: بامداد نهم آبانماه چند گردان تکاور و نیز نیروهای مکانیزه بعثی مجهز به توپ صدوشش و موشکهای مالیوتکا و مسلسلهای سنگین ،نخستین نیروهای عراقی بودند که از پل عبور کردند .
در این بین مردی به نام دریاقلی سورانی که در نزدیکی ان منطقه زندگی می کرد از هجوم نیرهای دشمن مطلع می شود و بلافاصله نیروهای مردمی مسجد حضرت رسول اکرم (ص)ذوالفقاری را در جریان حمله عراقی ها قرار می دهد و به سوی مقر سپاه در مرکز شهر حرکت میکند.
وی در طول مسیر مردم را در جریان حمله نیرهای بعثی و ورود انان به شهر خبر میدهد و مردم نیز به سرعت به مقابله با نیروهای عراقی می شتابند در واقع قبل از رسیدن نیروهی نظامی ، مردم بشدت با نیروهای عراقی در گیر می شوند .
وی افزود :وقتی درياقلی به مقر سپاه رسيد من را از آمدن عراقی ها آگاه كرد. ما هم به نيروهای ديگر موجود در شهر آمدن عراقی ها را خبر دادیم . نيروهای مدافع وقتي به ذوالفقاری رسيدند كه عراقیها تا پاسگاهی كه سر راه آبادان ـ خسروآباد بود، پیشروی کرده بودند.
جنگ نابرابر در منطقه کوی ذالفقاری آغاز شد. نیروهای مدافع شهر همان‌جا خط پدافندی تشكيل دادند و از پيشروی عراقی ها جلوگيري كردند. درگیری سختی بین نیروهای خودی با حداقل امکانات و نیروهای بعثی مجهز به سلاح های پیشرفته رخ داد و مدافعان موفق شدند تا غروب همان روز نیروهای عراقی را شکست داده و شهر و جزیره ابادان را از یک خطر حتمی نجات دهند .نیروی هوایی هم موفق شد پلی را که عراقی ها بر روی بهمن شیر زده بودند منهدم کند .
رزمندگان با جانبازی و فداکاری بسیار، چنان مقاومتی از خود نشان دادند که دلاوری ها و شجاعت های آنان در این منطقه به نام «حماسه ذوالفقاری» به عنوان برگ زرینی در تاریخ دوران دفاع مقدس به ثبت رسید.
در این نبرد صدها نفر از نیروهای بعثی به هلاکت رسیده و یا زخمی شدندو دهها نفر به اسارت در آمدند و رزمندگان ایران توانستند از نفوذ نیروهای دشمن به شهر و جزیره آبادان جلوگیری کنند .
محاصره شهر آبادان موجب توقف پیشروی نیروهای بعثی شد زیرا نیروهای بعثی برای پیشروی در دشت های وسیع و مسطح خوزستان نیازمند اشغال جزیره آبادان و تحکیم عقبه خود بودند .اما مقاومت مردم و مدافعان در جزیره ابادان موجب شد که نیروهای دشمن نتوانند به پیشروی خود ادامه دهند زیرا اشغال جزیره آبادان ، راه را برای پیشروی نیروهای عراقی به سمت شهرستانهای شادگان _ بندر امام خمینی _ بندر ماهشهر و مناطق وسیع جنوب استان خوزستان هموار می کرد .
در واقع باید گفت همانگونه که مردم خرمشهر به مدت 35 روز نیروهای بعثی را زمین گیر کردند ، مردم آبادان نیز به مدت یکسال نیروهای بعثی را به خود مشغول کرده و علاوه بر سد کردن پیشروی آنان ، زمینه را برای اماده سازی و سازماندهی نیروهای خودی وعملیات بزرگ شکست حصر آبادان فراهم کردند.
حماسه ذوالفقاری را باید نبرد نیروهای مردمی با ارتش مجهز عراق دانست . نبرد نابرابری که در یک سوی آن ارتشی مجهز ، کارازموده و کلاسیک و در سوی دیگر آن مردمی ثابت قدم و با اراده بودند که کمبود تجهیزات آنان موجب شده بود که برخی از انان چوبدستی به دست بگیرند .
درياقلی این قهرمان ملی هم آن قدر زنده نماند كه شكست حصرآبادان را ببيند.
وی چند روز پس از واقعه كوی ذوالفقاری بر اثر انفجار گلوله خمپاره ، پای راستش را از دست داد و سرانجام بر اثر جراحات وارده به شهادت رسید .
روحش شاد و یادش گرامی باد .
انتهای پیام/ز