وی یکی از اصلی ترین چالش های منطقه عسلویه را آلودگی هوا بیان کرد و افزود: در این منطقه به دلیل وضعیت توپوگرافی و ارتفاع بلند ، تعادل هوا به راحتی انجام نمی شود اما انتشار آلودگی به خصوص عوامل آلاینده به راحتی انجام می شود.
زندی با بیان اینکه میزان محصول گوگرد جزء پارامترهای آلودگی منطقه عسلویه است، گفت: ذرات کمتر از 2.5 میکرون به عنوان یکی از پارامتر های آلاینده منطقه عسلویه محسوب می شود که بر آلایندگی منطقه تاثیر می گذارد.
وی با اشاره به عدم مدیریت صحیح در نگهداری مواد گوگردی در عسلویه اظهار کرد: انتشار گازهای ناشی از فرآیند تولید و احتراق نیازمند مدیریت درست است چراکه این گازها از جمله گوگرد یکی از اصلی ترین منابع آلودگی در عسلویه مطرح می شود که باید نگهداری این گازها در محل های سرپوشیده اتفاق بیفتد اما متاسفانه مدیریتی در بحث نگهداری گوگرد دراین منطقه حاکم نیست.
رئیس آلودگی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست گفت: آلاینده های مناطق غربی کشورمانند خوزستان ناشی از گردوغبار است اما آلودگی منطقه عسلویه ناشی از عوامل فرآیندی و احتراقی است.
وی ادامه داد: آلاینده های منطقه عسلویه به نسبت شدیدتر و خطرناک تر از ذراتی است که منشا کانی دارند و روی انسان تاثیر می گذارند به همین دلیل توجه سیاست گذاران باید به بخش نفت و انرژی بیشتر باشد.
زندی با اشاره به آلایندگی گازهای فِلِر و تولید گازهای گلخانه ای در منطقه عسلویه اظهار کرد: فلرها گازهایی با ارزش اقتصادی بالایی هستند که به دلیل نداشتن مدیریت درست حجم انبوهی از گازهای خام رامی سوزانند که همین امر باعث انتشار آلاینده از گازهای فلر و تولید گاز گلخانه ای در منطقه عسلویه می شود.
وی افزود: فلرهای موجود در عسلویه در منطقه پارس جنوبی شاید روزانه با 30 میلیون متر مکعب با حجم بسیار بالا باشد که اگربا برنامه ریزی و مدیریت صحیح باشد فرآیند خارج شدن گاز با کمترین آلودگی صورت می گیرد.
رئیس آلودگی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه مدیریت درست در خارج کردن فلرها می تواند اثرات اقتصادی خوبی داشته باشد، گفت: فلرها یکی از اصلی ترین منابع آلودگی در کل کشور به حساب می آیند که نقش بسیار بالایی در انتشار گازهای گلخانه ای دارند اما با مدیریت صحیح می توان از آلودگی این فرآیند جلوگیری کرد.
زندی از اجرایی نشدن پروژه های پیشنهادی خبر داد و گفت: برای کاهش فلرینگ منطقه پارس جنوبی مطالعاتی از طریق موسسه تحقیقاتی بین المللی جایکا و وزارت نفت انجام شده اما اجرای این برنامه ها خیلی کند پیش رفته است.
انتهای پیام/