سم پس از ورود به بدن، طعمه را بی‌حس می‌کند و حلزون با استفاده از اندام خرطوم مانند یا پروبوسیس، قربانی فلج شده خود را به داخل دهانش می‌کشد.
تمرکز محققان در مطالعه اخیر بر روی حلزون دریایی «purple cone» موسوم به «Conus purpurascens» بود.
محققان برای گرفتن سم حلزون مخروطی از روش خاصی استفاده کردند.
از یک جفت انبر برای قرار دادن یک ماهی قرمز مرده در برابر حلزون استفاده شد. حلزون مخروطی، بینی بلند و شلنگی- مانند خود را دراز کرده و ماهی را بو می‌کشد؛ سپس عضو خرطوم مانند دیگر موسوم به پروبوسیس (proboscis)، از داخل پوسته حلزون خارج می‌شود.
این عضو نارنجی رنگِ انعطاف پذیر، با انتهای تیز و نیزه مانند، در برخی گونه‌های حلزون، حاوی سمی کشنده‌ای است که می‌تواند انسان را ظرف چند دقیقه از پای دربیاورد.
به سرعت، ماهی قرمز با یک درپوش «لاتکس» جایگزین می‌شود و به محض اینکه حلزون، عضو نیزه مانند خود را درون لاتکس فرو می‌کند، زهر درون ویال پلاستیکی ریخته می‌شود. به این طریق، سم حلزون مخروطی کشیده می‌شود.
فرانک ماری، متخصص بیوشیمی در موسسه ملی استاندارد و فناوری آمریکا، این کار را برای سرگرمی انجام نمی‌دهد.
وی امیدوار است با بررسی ترکیبات سم حلزون مخروطی، بتواند ترکیبی تازه را شناسایی کند که منجر به درمان بیماری های مختلف از جمله سرطان شود.
یکی از بخش‌های این مطالعه، بررسی اثربخشی سم حلزون بر گیرنده‌های سیستم ایمنی بدن انسان است که می‌تواند منجر به توسعه درمان‌های بهتر برای سل و برخی از انواع سرطان شود؛ البته این تنها یکی از کاربردهای بالقوه سم حلزون مخروطی است.
سال گذشته، ماری و همکارانش مقالاتی در مورد یک آنزیم سم حلزون چاپ کردند که (در مطالعه اول) می‌تواند برای شکستن دیواره‌های سلولی و انتقال دارو به بدن و (در مطالعه دوم) توسعه روش‌های جدید درمان بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار بگیرد.
یکی دیگر از محققان موفق به شناسایی نوعی انسولین حلزون مخروطی شده است که بسیار قدرتمندتر از انسولین انسانی است.
شناسایی دقیق مکانیسم اثرگذاری سم حلزون مخروطی به محققان در توسعه اهداف دارویی در آینده کمک خواهد کرد.
یافته‌های این مطالعه، هفته جاری در مجله «Scientific Reports» منتشر می‌شود.
منبع:برنا
انتهای پیام/