وی درباره ارزیابی نمایش از دیدگاه مخاطب اظهار کرد: از دید مخاطب باید به جرأت بگویم نمایش «دولت ضعیفه» نمایشی فاخر از نوع طناز است. چیدمان درست لذت و رنج، درایت و حماقت، قدرت طلبی و بی ثباتی در کنار هم باعث شده که به عنوان مخاطب هر روزه این نمایش همچنان از آن لذت ببرم.
این بازیگر در مورد تاثیرگذاری نقش خود بر مخاطب تصریح کرد: برای من حضور در این نمایش در کنار اصغر خلیلی و بعد در کنار گروهی درجه یک افتخار بود. نقش من (ببری خان) نقش گربه‌ای است که ابتدا در قالب یک انسان به تماشاگر معرفی می‌شود. خوشحالم که به واسطه روایتگری نقش، فرصت تبادل نگاه با تماشاگر را هم دارم و از اشک ها و لبخندها و یا حتی قهقهه زدن هایشان متوجه برقراری ارتباط بین ببری‌خان و مخاطب می شوم.
وی گفت: ببری‌خان، نماینده ایران است! ایرانی پر از درد، رنج، شادی و نشاط! من همه تلاشم را بر این گذاشته‌ام که با راهنمایی‌های ویژه اصغر خلیلی به درستی از عهده همه این لایه‌ها و احساسات بربیایم. البته اینکه نقش ببری خان نه انسان است و نه گربه، خود جزو سختی ها و چالش‌های این نقش خاص است.
بازیگر نقش«ببری خان» درباره تاثیرگذاری نمایش «دولت ضعیفه» که به نوعی اوضاع سیاسی و اجتماعی زمان قاجار را روایت می‌کند، خاطرنشان کرد: به طور واضح باید بگویم که ساخت اثری چون دولت ضعیفه، راپورت های شبانه دکتر مصدق ، میراث و نظمیه زنان، تنها از کارگردانی جسور که دغدغه‌اش ایران و هنر ارزنده نمایش است، بر می‌آید. جرأت و جسارت، ذاتی بوده و اکتسابی نیست. باید دردها در روحت باشد تا بتوانی دردها را فریاد بزنی!
حقانی در خصوص علت کم کاری اهالی تئاتر برای اجرای آثار ایرانی بیان کرد: از نظر من، نبود خلاقیت از دلایلی است که کارگردانان را از نمایش و متن ایرانی دور می کند؛ بسیار تلخ است که اهالی هنر که از اجرا کردن آثار ایرانی کناره گرفتند، آثار اروپایی را با صدها شیوه نمایشی اجرا می‌کنند. خلق اثر نمایشی جذاب ایرانی، به روز و چشم نواز؛ خلاقیت، جسارت و تکنیک بی نظیر می خواهد که دولت ضعیفه همه را در خود جمع کرده است. تاریخ تکرار می شود ولی باید تلاش کرد اشتباهات تلخ تکرار نشود. این تکرارها گاه جبران نشدنی است.
وی همچنین در خصوص تأثیر حضور چهره‌ها بر تقویت و فروش تئاتر گفت: این کار باعث می شود که کارهای خوب دانشجویی دیده نشود و فروش نداشته باشد، بلکه کارهایی که چهره دارند، دیده می شوند و گیشه به نفع آنها حرکت می کند. تئاتر خوب، تئاتری با ساختار درست است و بازیگر چهره نمی‌شناسد. مردم وقت می‌گذارند که لذت ببرند و بازی خوب ببینند و حداقل برای ساعاتی به حرف و پیام اثر نمایشی بیندیشند. چهره بودن دلیل بر بازیگر خوب بودن نیست . اما بازیگر خوب همه جا خوب است و دیر یا زود دیده می شود. تماشاگر واقعی تئاتر، خود بهترین داور است.
حقانی در پایان گفت: بگذارید تئاتر این مملکت، اصغر خلیلی‌ها را بیشتر بشناسد!
انتهای پیام/