وی افزود: اجرای طرحهای بیابانزدایی در استان بوشهر همچنان ادامه خواهد داشت و تاکنون در ۳۰ هزار هکتار از اراضی بیابانی عملیات مالچپاشی روی تپههای ماسهای انجام شده است.
مهاجری اضافه کرد: انجام نهالکاری در ۳۰ هزار هکتار دیگر با کشت گونههای گز، اسکنبیل، پانیکوم، کهور، آکاسیا ویکتوریا، سالیسینیا از دیگر اقدامات منابع طبیعی استان بوده است که نقش مهمی در تثبیت شنهای روان و جلوگیری از بیابانزایی داشته است.
وی با اشاره به همفکری مسئولان استان برای رسیدن به یک برنامه مدون با هدف مهار بحران بیابانی شدن استان ادامه داد: ما اعتقاد داریم توسعه کشت گیاه بومی لگجی که سازگاری مناسبی با اقلیم استان دارد و افزون بر نقش تثبیتکننده شنهای روان و مقابله با پدیده ریزگردها، خواص درمانی و غذایی دارد روند بیابان زدایی را شتاب ببخشند.
مزایای کشت لگجی
رئیس اداره مرتع منابع طبیعی و آبخیزداری استان بوشهر نیز با اشاره به این که گیاه لگجی از جمله گیاهان با ارزش چندمنظوره استان بوشهر محسوب میشود اظهار داشت: به دلیل رشد و توسعه مناسب ریشه، مقاومت این گیاه به شرایط کم بارشی بسیار زیاد بوده و در شرایط استان بخوبی مستقر و تولید محصول میکند.
وی افزود: افزون بر این، تاج پوشش بسیارخوب این گیاه بخصوص که در اراضی با خاک سبک و ماسهای بعضاً تا چهار مترمربع توسعه مییابد، توانایی بسیارمناسبی در تثبیت خاک و جلوگیری از فرسایش و تولید ریزگردها نشان میدهد.
علی بوستانی ادامه داد: فرم رویشی این گیاه به صورت بوته چندساله علفی است که هرسال با شروع فصل سرد اندام هوایی خود را از دست میدهد و با اتمام سرما یعنی اسفندماه از پایه اصلی شروع به رشد مجدد میکند. به صورت معمول از میوه و سرشاخه این گیاه استفاده خوراکی میشود و دامها از اندام هوایی این گیاه تغذیه میکنند.
وی بیان کرد: گیاه لگجی به عنوان گیاهی اقتصادی چند منظوره این ظرفیت را دارد که توسط بهره برداران عرصههای منابع طبیعی و کشاورزان در اراضی دیم به خوبی توسعه یافته و با توجه به توسعه کشت این گیاه به نتایج محسوسی درزمینههای درآمدزایی، ترسیب کربن، اشتغالزایی، جلوگیری ازفرسایش خاک و کنترل ریزگردهای برخاسته از اراضی دیم کم بازده و مراتع ضعیف دست خواهیم یافت.
لگجی؛ گیاهی پرسود
رئیس اداره مرتع منابع طبیعی و آبخیزداری استان بوشهر افزود: براساس نتایج تجربی وتحقیقاتی بدست آمده و بسته به شرایط، میزان ثمردهی این گیاه حدود ۲ تا ۳ کیلوگرم در شرایط دیم و حدود۴ تا ۶ کیلوگرم میوه در شرایط آبیاری است.
وی گفت: از آنجا که امکان توسعه این گیاه دراغلب دیمزارهای کم بازده وجود دارد و درمقایسه با غلات که دارای ریسک بسیاری است، با شرایط موجود، توانایی درآمدزایی بالاتری دارد. البته هیچگاه نباید سایرکارکردهای توسعه این گیاه را در اراضی کشاورزی درجه ۲ فراموش کرد زیرا عمر مفید بوتههای لگجی بیش از ۲۵ سال است.
وی اضافه کرد: با فرض تعداد ۴۰۰ بوته در هکتار و متوسط تولید ۱.۵ کیلوگرم میوه هربوته ۳ ساله، میانگین تولید محصول میوه لگجی در هکتارحدود ۶۰۰ کیلوگرم برآورد میشد. با احتساب قیمت پنج هزار تومانی فروش میوه لگجی در بازار، میزان سود حاصل از فروش محصول یک هکتار این گیاه حدود ۳ میلیون تومان خواهد بود و این درحالی است که درآمد ناخالص یک هکتار لگجی حدود ۵ میلیون تومان برآورد میشود.
انتهای پیام/ف