وی درباره تاثیرگذاری نقش خود بر مخاطب اظهار کرد: نقش من نقشی نیست که مخاطب با آن غریب باشد بلکه؛ این نقش به وفور در جامعه دیده می‌شود مخصوصا زندگی‌های حال حاضر که مشکلات از همه طرف به اهالی خانواده ضربه می‌زند و مخاطب با آن همذات پنداری می‌کند.
این بازیگر در مورد گره‌گشایی نمایش، یعنی پرده برداشتن از راز اصلی توسط یک دختربچه‌ای که تمامی مسائل را از دور یا نزدیک نظاره‌گر است، تصریح کرد: این مسئله تا حدی، تفاوت میان خانواده‌ها و فرزندانشان از لحاظ هوش، تسلط و تاثیر تکنولوژی را نشان می‌‌دهد. اینکه یک کودک که کمتر از تکنولوژی استفاده می‌کند، با دقت به محیط اطرافش از همه چیز باخبر است.
هستیان با اشاره به کیفیت تئاتر نسبت به سال‌های گذشته گفت: قبلا فضا برای فعالیت در تئاتر بسیار بسته بود و اهالی هنرمند کمتر به سمت تئاتر می رفتند، ولی در حال حاضر، فضای تئاتر بسیار باز شده است ولی متاسفانه گله‌ای که همیشه در تئاتر وجود دارد این است که؛ تئاتر در جایگاهی که باید باشد، نیست. هنر نمایش از مدرسه باید شروع شود و به کودکان آموزش داده شود و در خون آنها تزریق شود. تئاتر باید در سبد کالای فرهنگی خانواده‌ها گنجانده شود و حداقل ماهی یا هفته‌ای یک بار برای دیدن تئاتر به سالن‌های نمایش بروند. تئاتر، دریچهای جدید از زندگی و جهان را برای مخاطب باز می‌کند و مادر تمامی هنرهاست!
انتهای پیام/