شکل اول:
فرض کنيم و بپنداريم اینکه، اگر آقاى فاضل، مرگِ عالیجناب عباس کیارستمی و علتش را کاه میپندارد برخاسته از ميزان نظر واقعىاش در اين باره است. و نه خداى ناكرده از سر بیانصافى و توهين و زين قبیل!
شکل دوم:
فرض کنیم و میدانيم كه اگر همين ایشان، کیارستمی و مرتبه بلند وى را مىشناخت، در حسرتِ نبودِ اين قلهء رفیعِ فرهنگیِ وطنش، زار مىگريست و دستِ كم فقدانش را کاه نمیخواند.
فرض محال:
اى كاش عاليجناب کیارستمی از نخست در بیمارستان آراد بسترى میشد.
انتهای پیام/