چند ماه قبل و در جریان رقابتهای قهرمانی آسیا در هند، کاروان دوومیدان کشورمان بهترین نتیجه تاریخ خود را گرفت و صاحب چندین مدال طلا شد که یکی از آنها سهم تفتیان بود. او در شرایط نامساعد جوی (که البته برای همه دوندگان یکسان بود) با رکورد 10:25 ثانیه قهرمان شد؛ رکوردی که البته در شرایط عادی حتی با آن نمیتوان مدال برنز هم گرفت.
پس از بازگشت اعضای تیم ایران در هند، مسئولان فدراسیون از تاریخسازی صحبت کردند و در آن زمان هیچ اشارهای به غیبت دوندگان سرشناس سرعت و همچنین رکورد به ثبت رسیده نداشتند. در واقع آن زمان شرایط ایجاب میکرد که اینگونه حمایت از ورزشکاران صورت بگیرد.
چند هفته بعد از قهرمانی در آسیا و در خاتمه اردوی 2 هفتهای و بازگشت مربی تفتیان به فرانسه، این ورزشکار درخواست کرد که تا پیش از اعزام به بازیهای داخل سالن آسیا در ترکمنستان راهی فرانسه شود، اما سازمان تیمهای ملی با این موضوع مخالفت کرد؛ مخالفتی که اعتراض شدید تفتیان را به دنبال داشت و این آغاز خودزنیهای خانواده دوومیدانی بود. البته این اعتراض از سوی فدراسیون بیپاسخ نماند و تیمور غیاثی، سخنگوی سازمان تیمهای ملی به تندترین شکل ممکن به تفتیان تاخت. غیاثی بر روی همان مسائلی که چندی قبل بابت آنها از دوومیدانیکاران بهویژه تفتیان حمایت کرده بود، مانور داد و این بار دست به انتقاد زد، غافل از اینکه قرار نیست ماجرا به همین جا ختم شود.
تفتیان در بازیهای داخل سالن آسیا موفق به کسب مدال طلای دوی 60 متر شد و این قهرمانی دیگر را به کارنامه افتخاراتش اضافه کرد. او پس از قهرمانی، حتی اجازه نداد عرق بدنش خشک شود و بلافاصله علیه فدراسیون و تیمور غیاثی موضعگیری کرد و گفت که موفقیتهای اخیرش حاصل تلاشهای فردی بود و فدراسیون از او حمایتی نکرده است؛ حرفهایی که باعث شد وی به فدراسیون احضار شود. مجید کیهانی رئیس فدراسیون برای نخستین بار در این باره به اظهار نظر پرداخت و گفت: «استخدام مربی خارجی و پرداخت هزینه از بیتالمال، تشکیل چهار ماه اردوی تدارکاتی در فرانسه، تشکیل چهار ماه اردو در هتل آکادمی ملی المپیک و هتل همای مشهد و فراهم آوردن تدارکات لازم چه معنایی دارد؟ شاید واقعاً نقایصی در کار فدراسیون وجود داشته باشد، اما ما به این دلیل او را به سازمان تیمهای ملی احضار کردیم که بیاید و توضیح دهد منظورش از عدم حمایت چیست.»
این پایان ماجرای خودزنی در دوومیدانی نبود؛ چرا که تفتیان باز هم لب به انتقاد گشود تا اوضاع همچنان ملتهب بماند. این حرفها آخرین پاسخ فدراسیون را به دنبال داشت و کیهانی یکبار دیگر موضوعاتی همچون جذب مربی خارجی، حفظ حرمتها و بزرگتری، اردوهای خارجی و داخلی طولانی مدت و ... را مطرح کرد تا از فدراسیون متبوعش حمایت کند.
این همه ماجرایی بوده که طی چند ماه اخیر میان تفتیان به عنوان قهرمانی آسیا و مسئولان فدراسیون وجود داشته است و هر دو طرف از جانب خود به تحلیل موضوع پرداختهاند؛ غافل از اینکه برخی حرفهایشان درست و برخی هم اشتباه بوده است.
بدون شک تواناییهای فردی یک ورزشکار و استعدادهایش رکن اصلی موفقیت است، اما این استعدادها بدون حمایت و پشتوانه مسئولان به جایی نمیرسد. ورزشکاران فراوانی در کشورمان وجود داشتهاند که به دلیل عدم حمایت لازم هرگز نتوانستند پلههای ترقی را طی کنند. بنابراین ورزشکار و مسئول، دو پایه اصلی کسب موفقیت هستند و هیچکدام بدون دیگری نمی تواند به جلو حرکت کند.
فدراسیون دوومیدانی از زمان حضور مجید کیهانی مشکلاتی داشته، اما کارهای مثبت هم توسط رئیس کنونی انجام شده است. زمانی که کیهانی وارد فدراسیون شد، دوومیدانی ایران چندین ماه تا حضور در المپیک 2016 ریو فاصله داشت. به همین دلیل کیهانی با صرف هزینهای تقریباً زیاد برای احسان حدادی، مربی مورد نظر او را جذب کرد و این ورزشکار به همراه سایر دوومیدانیکاران المپیک را به اردوهای خارج از کشور فرستاد، اما در نهایت هیچ موفقیت قابل توجهی کسب نشد. کیهانی در سطح قهرمانی تلاش کرد تا شرایط مطلوبی را برای ورزشکاران مطرح از جمله تفتیان، حدادی و ... فراهم کند که نمیتوان سهم فدراسیون را بابت موفقیتهای اخیر در آسیا کمرنگ دید. یکی از کارهای دیگری که او انجام داد، برگزاری لیگ طلایی با حمایت اسپانسرها بود تا کمی از دغدغه ورزشکاران کم شود. برگزاری این لیگ در حالی بود که در سالهای گذشته و در رقابتهای جایزه بزرگ به نفرات برتر قابلمه هم هدیه داده میشود، اما حالا کار به جایی رسیده که نفرات برتر هر ماده 1.5 سکه و بهترین ورزشکار نیز 15 سکه دریافت میکنند. به همه اینها باید هدیه نقدی 50 میلیون تومانی بابت قهرمانی در آسیا را هم اضافه کرد؛ هدیهای که شاید مسئولان فدراسیون هم در ابتدا تصورش را نمیکردند که این همه مدالآور ایرانی در هند روی سکو برود.
با یک حساب سرانگشتی میتوان به نتیجه رسید که تفتیان بابت موفقیتهای اخیرش چیزی نزدیک به 65 میلیون تومان از فدراسیون دریافت کرده است، اما فدراسیون یک جای کار را اشتباه رفت؛ یعنی درست همان جایی که نباید هیزم به آتش این اختلاف میانداخت اما این کار را کرد، آن هم در حالی که باید موضوع را درون خانواده حل میکرد و این کار را انجام نداد.
گاهی اوقات یک اشتباه هرچقدر هم که به نظر کوچک بیاید، اما مضرات بزرگی دارد و این درست همان اتفاقی است که در حرفهای مسئولان فدراسیون دیده شد و البته ورزشکار نیز به خود اجازه داد تا هرچه دوست دارد، بدون درنظر گرفتن جایگاهش عنوان کند.
همه اتفاقات و صحبتهایی که تاکنون پیرامون این ماجرا صورت گرفته، دودش به چشم دوومیدانی رفته و اعضای خانواده این رشته بیش از سایرین متضرر شدهاند. پس لازم است هر دو طرف حداقل تا زمانی که قرار است صحبتها رو در رو صورت بگیرد، ترمز انتقادات از یکدیگر را بکشند و آرامش را وارد فضای این رشته کنند.
منبع:تسنیم
انتهای پیام/