به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ خانمی با حالت پریشان وارد اتاق مشاوره شد و گفت: حدود سه سال است که با پسرم درگیر هستم، او از نظر رفتاری بسیار پرخاشگر شده و هیچ حرف شنوی از من و پدرش ندارد.
در این مدت با آبروداری سعی کردم کسی از اعضای خانواده خودم و خانواده پدرش از این رفتارهای او چیزی متوجه نشوند اما این موضوع آن قدر مسئله پیچیده شده که از سر و صدای ما تمام همسایهها که اغلب از اقوام همسرم هستند متوجه شدند.
او در ادامه گفت: پسرم در یک خانواده متمول و پولدار بزرگ شده ما از نظر مالی وضع خوبی داریم و من نسبت به درس خواندن فرزندم بسیار حساس هستم اما او هیچ علاقهای به درس خواندن از خودش نشان نمیداد و من با خرج کردن در مدارس غیرانتفاعی او را به این مرحله رساندم.
حالا پسرم ۲۰ سال دارد و دانشجوی یکی از دانشگاههای آزاد است ولی باز هم هیچ میلی به درس خواندن ندارد و مدام میگوید برای من فلان چیز را بخرید تا به دانشگاه بروم، الآن حدود چندین میلیون این ترم برای او هزینه کردم ولی او حاضر به شرکت در امتحانات پایان ترم نیست و هر بار با کلی شرط و شروط گذاشتن و پول گرفتن از ما چند واحد درسی را پاس میکند.
جدیداً شبها دیر به خانه میآید و دوستان ناباب بسیاری پیدا کرده و بیشتر وقتش را با آنها میگذارند، اخیراً هم چنددوست پیدا کرده که از او درخواست پول و خرید موتورسیکلت داشتند و او نیز با قلدری حدود ۶ میلیون تومان از ما گرفت و به دوستانش داد.
امروز با سر و صدا وارد منزل شد و درخواست مبلغ ۱۵ میلیون تومان کرد و گفت اگر این مبلغ را آماده نکنید من تا یک ساعت دیگر زندگیتان را به هم میزنم و سرو صدا میکنم که آبرویتان جلوی همسایهها برود و پس از درگیری با پدرش و کتک زدن من، با پلیس تماس گرفتم و او را به کلانتری آوردیم، حالا من و پدرش ماندهایم که با این پسر چکار کنیم که سربه راه شود و دست از این کارهایش بردارد.
کارشناس مرکز مشاوره ناجا در این باره اظهار داشت: کمبود و نارسایی در محبت، تبعیض در خانواده، فرزندسالاری، بی بندوباری در روابط والدین و موارد این چنین از جمله مواردی هستند که میتوانند در گرایش فرزندان به سمت بزه و بزهکاری موثر باشند.
این خانوادهدرمانگر در ادامه افزود: خانوادهای که در آن محبت کافی به فرزندان نمیشود خانوادهای نابسامان است که موجبات نارسایی در زمینههای رشد جسمانی، روانی، عاطفی و بخصوص اجتماعی فرزندان را فراهم میآورد، تحقیقات نشان داده است افرادی که در کودکی از محبت محروم بودند بعدها کارشان به واکنش های ضداجتماعی کشیده میشود، از طرفی افراط در محبت نیز ممکن است زمینههای پرتوقعی، عصیان نسبت به والدین و عدم سازگاری با سایر افراد جامعه را برای فرزندان در پی داشته باشد.
این کارشناس مشاوره همچنین تصریح کرد: با توجه به این که پسر این خانم تکفرزند و از نظر مالی در رفاه کامل بوده است اما از لحاظ ارتباطی فردی ضعیف و ناتوان است که در طول تحصیل خود قادر به برقراری ارتباط با دوستان و همکلاسیهایش نبوده و با آنان ارتباط سطحی داشته است، یکی دیگر از ویژگیهای شخصیتی این پسر گوشهگیری، خجالتی بودن، کمرویی و درونگرایی اوست.
این روانشناس با اشاره به اینکه اغلب کمروییها میتواند به دلیل رفتارهای پرخاشگرانه و سختگیرانه والدین در دوران کودکی باشد گفت: روانشناسان معتقدند که کمرویی یک نوع الگوی رفتارهای آموخته شده است که ارتباط و نزدیکی بسیاری با سختگیری والدین دارد، به تعبیر دیگر این نوع الگوی تربیتی باعث میشود تا کودکان نتوانند در محیط خانواده احساس امنیت و ابراز وجود نمایند، بنابراین سعی میکنند رفتارهای خود را کنترل و محدود نمایند تا با برخورد و تنبیه شدید والدین مواجه نشوند.
کارشناس مرکز مشاوره آرامش در مورد سختگیری والدین هم عنوان میکند: پیامد سختگیریهای بیش از اندازه پدر ومادر برای این فرزند حالتهایی از کمرویی و گوشهگیری، نداشتن مهارتهای ارتباطی لازم و قدرت سازگاری با محیط و برقراری رابطه با دوستان بوده است و خروجی آن هم باجگیری مالی دوستان اوست.
این کارشناس مشاوره در خاتمه در اشاره به راههای جلوگیری از سرکشی فرزندان عنوان کرد: به منظور جلوگیری از بروز اینگونه موارد، والدین باید ارتباطات عاطفی میان اعضای خانواده را افزایش دهند، بر رفتار فرزندان خود نظارت مستقیم و مستمر داشته باشند، رفتار جراتمندانه و مهارت نه گفتن را به کودکان خود آموزش دهند و برای اوقات فراغت فرزندانشان برنامهریزی درستی داشته باشند و خود را وارد زندگی آنان نمایند.
منبع:ایمنا
انتهای پیام/