وی با بیان اینکه در این تحقیق با مطالعه نانو ذرات هیبریدی، سیلیس-گرافن با روش رسوب نشانی بخار شیمیایی تهیه شدند که قابلیت تولید انبوه با این روش امکان پذیر است، یادآور شد: به منظور استفاده از نانو ذرات در مخازن نفتی می‌بایستی این نانو ذرات در محیط‌های آبی در شرایط مخزن (شوری، دما و pH) پایدار باشند. لذا برای بهبود پایداری این نانو هیبرید در محیط‌های آبی از روش‌های نوین برای عاملدار کردن آن از جمله از بخار مخلوط اسیدهای نیتریک و سولفوریک و همچنین از اسیدهای ضعیف استفاده شد.
مجری طرح اضافه کرد: در این طرح با تکیه بر دانش داخلی به فناوری کاملا بومی برای ازدیاد برداشت از میادین نفتی ایران دست یافتیم. میادین نفتی ایران در سخت‌ترین شرایط ممکن زمین شناختی نسبت به سایر نقاط دنیا قرار دارند.
به گفته وی با توجه به نوآوری‌های طرح در زمینه استفاده از نانو ذرات جدید در زمینه ازدیاد برداشت نفت، ثبت اختراع آمریکایی (US patent) دستاوردهای این طرح با حمایت ستاد نانو در حال بررسی است.
این دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تاکید کرد: آنالیز پتانسیل زتا از این ماده نشان داد که نانو ذرات در محیط‌هایی با شوری بسیار بالا پایدار است.
وی مهمترین چالش پس از تهیه نانوذرات، پایدار نگهداشتن آنها در محیط‌های آبی نزدیک به شرایط مخزن نفتی ذکر کرد و گفت: نتایج این طرح قابل استفاده در ازدیاد برداشت نفت در حوزه بالادستی در صنعت نفت کشور خواهد بود و یکی از اولولویت‌های اصلی صنعت نفت کشور و دولت است.
تاجیک با اشاره به مزایای نانو ذرات عاملدار شده افزود: این نانو ذرات قابلیت پایداری در شرایط مخزن از نظر دما، شوری و pH را بدون نیاز به افزودن مواد اضافی دیگر همچون سرفکتانت‌ها و یا پلیمرها را دارد و بنابراین می‌توان آن را به مخازن نفتی تزریق کرد. همچنین با توجه به شرایط ساخت این نانو ذرات قابلیت تولید انبوه را دارند.
به گفته وی مطالعات در زمینه استفاده از نانو ذرات در ازدیاد برداشت نفت در کشورهایی همچون آمریکا، کانادا، نروژ و عربستان در حال بررسی است اما تاکنون گزارشی مبنی بر استفاده از نانو ذرات به تنهایی در شرایط مخازن نفتی وجود ندارد.
انتهای پیام/