کیانیان شیوه برخورد غلط خانواده‌ها با فرزندان معلول را زاده عدم آموزش درست دانست: «وقتی در یک خانواده معلولی به دنیا می‌آید، آن خانواده بیش از حد به کودک خود خدمات می‌دهد. این سرویس‌دهی باعث پرتوقع و تنبل شدن بچه‌ها می‌شود.
کارگردان نمایش «پرنده و فیل» افزود: حال این فرزندان وارد جامعه‌ای می‌شوند که آنها را جدی نمی‌گیرد و خدماتی به آنها نمی‌دهد. آنها وارد جامعه‌ای می‌شوند که شهرسازی و ایاب و ذهاب مناسب ندارد، فرهنگ درستی برای برخورد با او وجود ندارد، قطعا باور آنها برای بازگشت به خانه قوت می‌گیرد. دیده شده است که این افراد خانه‌نشین شده‌اند و هیچ فعالیتی انجام نداده‌اند.»
او تبعات این خانه‌نشینی را انزوا و تنفر این افراد دانست و گفت: «جامعه هیچ امکاناتی به آنها نمی‌دهد، بنابراین آنها با جامعه قهر می‌کنند و این اتفاق زاده فرهنگ غلط ماست.»
کیانیان گفت: «در همین راستا ما اول باید فرهنگ‌سازی در خانواده را آغاز کنیم. بهزیستی موظف به برپایی کلاس‌های آموزشی و درمانی شود تا خانواده‌ها با نوع برخورد با هر معلول آشنا شوند. می‌دانیم که هر معلولیت نیازمند توجه و آموزش‌های متفاوت است ولی خانواده‌های ما آمادگی لازم را ندارند. هر خانواده‌ای در این شرایط بسته به فرهنگ و نوع مطالعه خود با این موضوع روبرو می‌شود که 90 درصد این برخوردها اشتباه است. این خانواده‌ها باید در دوره‌های روان درمانی شرکت کنند و با نیاز هر کودک آشنا شوند. در عین حال باید در جامعه موانع را از پیش روی این افراد بردارد.
این کارگردان خاطرنشان کرد: ما پارک‌های مناسب‌سازی شده مخصوص این کودکان نداریم. محله‌های تفریح برای این شهروندان نداریم. در رستوران‌ها و مراکز خرید محل رفت و آمد برای این افراد تعبیه نشده است. اگر این اتفاق‌ها بیفتد قطعاً این افراد خود را جزیی از جامعه می‌دانند.»
وی ادامه داد: «این افراد هیچ امکاناتی ندارند. نه اتوبوس، نه مترو، نه مراکز آموزشی مستقل. تاکسی سرویس مخصوص به خود ندارند. درست است که در تهران برای جانبازان ون و اتوبوس طراحی شده است اما محدود است. اما در جایی همچون مشهد نه پارک داریم و نه سینما. هیچ مرکز عمومی‌ای برای این افراد مناسب‌سازی نشده است. پیاده‌روهای ما آنقدر پایین و بالا هستند که امکان رفت و آمد در آنها وجود ندارد و باید برای تمام این معضلات چاره‌ای اندیشید.»
این هنرمند تغییر مدیریتی را یکی از دلایل ضعف در رسیدگی به این دسته از شهروندان خواند: «در این سال‌ها ما یاد گرفته‌ایم که از نهادها توقع نداشته باشیم. نهادها کاری انجام نمی‌دهند چون با تغییر هر مدیر برنامه‌ها تغییر می‌کند. بسیاری از مدیرها صرفا بیلان‌سازی می‌کنند و بعد از رفتن آنها، مدیر جدید تمام اولویت‌ها را تغییر می‌دهد. ما از مسئول و نهاد و سازمانی همکاری نمی‌خواهیم و گمان می‌کنم باید از مردم همکاری بخواهیم. باید یاد بگیریم در همه‌ی رشته‌های فرهنگی و هنری، خود مردم اقدام بکنند و در جهت فرهنگ‌سازی در این امر هم بکوشند.»
وی این بخش از سخنان خود را این‌طور ادامه داد: «در تمام دنیا شیوه‌ی نگه‌داری از معلولان به نحوی است که عزت افراد از بین نرود.»
کیانیان سخنان خود را این‌طور پایان داد: «اما مهم‌ترین مساله تغییر نگاه مردم است. ما مراکزی را ایجاد کرده‌ایم و عده‌ای برای دیدن و دل سوزاندن برای معلولان می‌آیند. دلشان می‌سوزد و کمک مالی می‌کنند. ما باید معلولان را ابتدا انسان بدانیم، برای جنسیت آنها رسمیت قائل شویم و در پایان بدانیم محدودیت‌هایی دارند. امیدوارم این فرهنگ غلط تغییر کند.
گفتنی است؛ برنامه‌های روز جهانی و هفته ملی کودک از ۱۵ تا ۲۱ مهر در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان حجاب تهران برگزار می‌شود.
انتهای پیام/