مطابق این تحقیق تا کنون مطالعه جامعی در زمینه عوامل خطر بیماری ام‌اس (Multiple sclerosis) اطفال صورت نگرفته است. همچنین، سن بلوغ و زمان حیاتی برخورد با عوامل خطر محیطی نیز در جمعیت ام‌اس بزرگسال و اطفال بررسی نشده است.
همچنین در این مطالعه مورد- شاهدی، ۹۷ بیمار مبتلا به ام‌اس اطفال و ۹۷ فرد عادی هم‌سن و هم‌جنس (گروه شاهد) مشارکت کردند.
اطلاعات سن بلوغ، عوامل خطر مادر در دوران بارداری و عوامل خطر محیطی نمونه‌ها طی مصاحبه رو در رو جمع‌آوری شد.
یافته‌های پژوهشی نشان داد: بر اساس مدل رگرسیون لجستیک (Logistic regression)، هر سال کاهش در سن شروع بلوغ در خانم‌ها و آقایان، به ترتیب با افزایش ۱.۷۶ و ۲.۲۵ برابری خطر ابتلا به ام‌اس اطفال همراه است.
کودکانی که در دوران بارداری در معرض دود سیگار هستند و کودکانی که والدین سیگاری دارند، به ترتیب ۲.۳۳ (۰.۰۱۰ > P) و ۲.۸۸ (۰.۰۰۶> P) برابر بیشتر خطر ابتلا به ام‌اس را نشان دادند.
همچنین به ازای هر یک ساعتی که فرد کمتر در معرض نور خورشید قرار دارد، ۲.۰۰۷ برابر خطر ابتلا به ام‌اس اطفال در او افزایش می‌یابد (۰.۰۰۱> P).
نتایج این مطالعه نشان داد در معرض دود سیگار بودن مادر در دوران بارداری، داشتن والدین سیگاری، سابقه ابتلا به سرخجه و انجام عمل جراحی آپاندکتومی، از جمله عوامل خطر ابتلا به ام‌اس اطفال است.
مطالعات آینده باید در جهت یافتن ارتباط بین غده هیپوفیز، بلوغ، نقش سیگار، نور خورشید و سایر عوامل خطر محیطی با ابتلا به بیماری ام‌اس طراحی شوند.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/