تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا کَسَبَتْ وَلَکُمْ مَا کَسَبْتُمْ وَلا تُسْأَلُونَ عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ (134)
آن امتی است که گذشته و برایش همانی است که انجام داده و برای شما همانی است که انجام داده اید و (در قیامت) از شما نسبت به آنچه آنان بودند که (در دنیا)عمل می کردند پرسیده نخواهد شد .
(تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا کَسَبَتْ وَلَکُمْ مَا کَسَبْتُمْ) الله متعال بعد از ذکرابراهیم و اسماعیل ویعقوب وفرزندان آنان می فرمایند: آنها ملتی بودند که گذشتند و برای آنهاست آنچه را که انجام داده اند و برای شماست آنچه را که انجام داده اید.
یعنی: از کردار آنها از شما پرسیده نخواهد و از کردار شما از آنها پرسیده نخواهد شد، پاداش اعمال نیک آنها به شما داده نخواهد شد، و پاداش اعمال نیک شما به آنها داده نخواهد شد، خوبی آنها از خودشان است و خوبی و بدی شما از خود شماست، پس شما ای عربهای مشرکی که خویشتن را پیروی ابراهیم و اسماعیل علیهما السلام می دانید و ای یهود و نصاری منحرف و مشرکی که خویشتن را پیرو و ازنسل یعقوب علیه السلام می دانید، بفکر خودتان بوده و کردار و رفتارتان را اصلاح نمایید .
زیرا ادعای پیروی از ابراهیم و اسماعیل و یعقوب علیهم السلام و در حالی که به دستورات آن بزرگواران عمل نمی کنید و بر روش و طریقه آنها نمی روید برایتان هیچ فایده ای در بر نخواهد داشت بلکه بر عکس این ادعاهای بی عملتان شما را در وادی اوهام و خیالات برده و باعث هلاکت و نابودی شما خواهند نمود .
نکته مهمی که در این قسمت آیه وجود دارد این است که اعمال هرکس از خودش پرسیده خواهد شد و هر فرد خودش باید پاسخ گوی کردار و رفتار خودش باشد ، و هرگز اعمال و کردار نیک نیاکان برای انسان نفعی در برنداشته و باعث نجات فرد نخواهد گشت ، وتنها چیزی که بعد از فضل و کرم الهی باعث نجات انسان می گردد ، ایده پاک و کردار نیک است .
(وَلا تُسْأَلُونَ عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ) آری هرگز از ما نسبت به آنچه که گذاشته گان ما عمل نموده اند پرسیده نخواهد شد، و آنچه از ما پرسیده خواهد شد ، در باره کردار و گفتار خودمان است ، پس ما نباید به این فکر باشیم که کردار نیک نیاکان ما باعث نجات ما خواهند شد، و یا اینکه گناهان گذشته گان ما از ما پرسیده خواهد شد ، زیرا بالفرض اگر چنین می شد، خلاف عدالت و انصاف بود ، ولی آنچه که عین عدالت و انصاف است این است که از هرکس نسبت به گفتار و کردار خودش از او پرسیده شود که همین گونه هم خواهد شد، با این طریق عدالت برگذار شده و نیکان به پاداش نیک اعمال خویش و بدان به سزای کردار زشتشان خواهند رسید، بدینگونه اهل بهشت به بهشت ومستحقین جهنم به جهنم خواهند رفت .
تفسیر حاج شیخ محسن قرائتی
یکی از اشتباهات بنی اسرائیل این بود که به نیاکان و پیشینیان خویش، بسیار مباهات و افتخار می کردند و گمانشان این بود که اگر خودشان آلوده باشند، به خاطر کمالات گذشتگانشان، مورد عفو قرار خواهند گرفت. این آیه به آنان هشدار می دهد که شما مسئول اعمال خویش هستید، همچنان که آنان مسئول کرده های خویش هستند.
در کتاب غررالحکم از حضرت علی علیه السلام آمده است: «الشرف بالهمم العالیة لا بالرمم البالیة» شرافت و بزرگی به همت های عالی و بلند است، نه به استخوان های پوسیده ی نیاکان و گذشتگان. در تاریخ می بینیم که افراد در سایه عمل خویش، آینده خود را رقم می زنند. زن فرعون اهل بهشت می شود، ولی همسر لوط در اثر بد کرداری، به دورخ رهسپار می شود. اینها نمونه ی عدالت ونظام حقِ پروردگار است.
در حدیثی از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است که فرمود: ای بنی هاشم، مبادا سایر مردم برای آخرت خود کار کنند، ولی شما به انساب خود دل خوش کنید.
پیام ها:
نسبت خویشاوندی، در قیامت کارساز نیست. (لها ماکسبت ولکم ما کسبتم)
آینده هرکس وهر جامعه ای، در گرو عمل خود اوست. (ولاتسئلون عمّاکانوا یعملون)
انتهای پیام/