متن کامل این گفتگو را در زیر مشاهده می‌کنید:
باشگاه خبرنگاران جوان: با وجود اینکه موسسه درّ دری، موسسه بسیار قدیمی است، چرا هنوز بسیاری از مردم مخصوصا مهاجرین با آن آشنایی ندارند؟
مظفری: بله درست است؛ ما یکی از قدیمی ترین موسسه هایی هستیم که در مشهد فعالیت داریم اما به همان نسبت، مردم از وجود این موسسه بی اطلاع هستند.
یکی از دلایل این مساله این است که حوزه کاری ما ادبیات، شعر و کار نشریاتی است و این، حوزه خواص است و عموم مردم با شعر و داستان نویسی ارتباطی ندارند.
دلیل دوم آن این است که ما کار تبلیغاتی چندانی نداریم و در این سالها فقط یک یا دو محفل در بیرون از شهر، آن هم در 10 سالگی «درّ دری» گرفتیم؛ کار ما بیشتر چاپ کتاب و نقد شعر بوده و علاوه بر همه اینها، مشکلات اقتصادی سبب شده تبلیغاتی گسترده ای برای معرفی موسسه نداشته باشیم و به همین جهت، عموم مردم چندان با موسسه درّ دری آشنا نیستند.
دلایل دیگری از جمله سخت‌گیری‌های مجوز گرفتن و دیگر مسائل نیز مزید بر علت شده تا این موسسه اندکی گمنام بماند.
تلاش ما بیشتر بر این بوده که تعدای از خواص که مایل به داستان‌نویسی و شعر بودند را پرورش بدهیم و این مساله، بدون هیاهو هم اتفاق می‌افتد
باشگاه خبرنگاران جوان: موسسه «درّ دری» الان چه فعالیت‌هایی دارد؟
مظفری: ما در موسسه در دری روزهای جمعه جلسات نقد شعر داریم و همینطور جلسات نقد داستان نیز برگزار می‌کنیم؛ آموزش شعر؛ داستان‌نویسی، عکاسی و موسیقی حوزه‌هایی است که موسسه در آن فعالیت دارد.
باشگاه خبرنگاران جوان: از چه سالی این موسسه آغاز به کار کرد؟
مظفری: «درّ دری» ابتدا دفتر یک نشریه بود به همین نام. فصلنامه در دری از ابتدای سال 1376 فعالیت خود را آغاز کرد و در سال 1380 به یک موسسه تبدیل شدیم که تا کنون فعالیت آن ادامه دارد. موسسه در دری جزو معدود جلسات ادبی است که حدود 20 سال ادامه دارد و جلساتش قطع نشده است؛ در شهر مشهد شاید جلسه ای به این استمرار وجود نداشته باشد.
باشگاه خبرنگاران جوان: دستاوردهای شما در این 20 سال چه بوده است؟
مظفری: در این 20 سال بیش از 20 شاعر و حدود 17 داستان نویس جوان که دارای کتاب و تالیفات هستند و به شاعران و داستان‌نویسان مطرح تبدیل شده‌اند را تربیت کرده‌ایم؛ همچنین کسان دیگری هم هستند که در حاصل این دوره‌ها، تبدیل به شاعران و ادیبان مطرحی شده‌اند و آثارشان در نشریات مختلف به چاپ می رسد؛ فکر می کنم اگر سالی یک شاعر تربیت کرده باشیم دستاورد بسیار خوبی برای ما بوده است.
علاوه بر همه اینها، ما حدود 40 تا 50 عنوان کناب از محصولات بچه‌های خودمان چاپ کرده‌ایم و همینطور حدود 27 فصلنامه در دری و «خط سوم» را نیز به چاپ رسانده ایم.
باشگاه خبرنگاران جوان: فصلنامه «خط سوم» از چه زمانی آغاز شد؟
مظفری: فصلنامه خط سوم از سال 1380 زمانی که به موسسه تبدیل شدیم آغاز به کار کرد و تاکنون ادامه دارد.
باشگاه خبرنگاران جوان: روابط موسسه «در دری» با شاعران ایرانی چگونه است؟
مظفری: از قدیم شاعران جوان ایرانی و افغانستانی در جلسات موسسه در دری شرکت می‌کرده‌اند و خیلی از چهره‌های نامدار شعر خراسان از کسانی هستند که در همین جلسات می‌آمده اند. ما ارتباط بسیار صمیمی با یکدیگر داریم اما متاسفانه با دیگر موسسات ارتباط کمتری داشته‌ایم.
باشگاه خبرنگاران جوان: دلیل اینکه «درّ دری» با موسسات دیگر ارتباط زیادی ندارد، چیست؟
مظفری: موسسات ادبی در مشهد، یا مربوط به وزارت ارشاد است یا به دیگر نهادهای دولتی وصل است و متاسفانه آنها کمتر آمادگی و تمایلی به برقراری ارتباط با موسسات دیگر دارند. هنگامی که ما نیز برای ارتباط پیشقدم می شویم این احساس در آنها به وجود می آید که ما انتظار کمک از آنها داریم.
علاوه بر همه اینها، استقلال موسسه برای ما بسیار مهم بوده است؛ ما برای ادبیات، شعر و هنر افغانستان کار می‌کنیم و این مساله در بسیاری از نهادها جایی ندارد. البته در چند سال اخیر گرایش‌ها بیشتر شده است اما باز هم کافی نیست و احتیاج به کار بیشتر است.
باشگاه خبرنگاران جوان: موسسه «در دری» چه کمکی می‌تواند به شاعران تازه کار داشته باشد؟
مظفری: ما به کسانی که تازه می‌خواهند وارد دنیای شعر و ادبیات شوند کتاب معرفی می‌کنیم، جلسات آموزش می‌گذاریم و در جلسات خصوصی و عمومی آثارشان را نقد می‌کنیم؛ به طور کلی موسسه «در دری» در تربیت علاقه مندان به شعر و ادبیات سهم خواهد گرفت.
انتهای پیام/