وی افزود: به نظرم برای بهبود این روند، بهتر است با حجم بالای جوایز روبرو نشویم. باید در جشنواره به چند جایزه اصلی بسنده کنیم و داوری سایر بخشها را به جشن خانه سینما بسپاریم.
وی عنوان کرد: اگر تعداد جوایز کمتر باشد، قضاوت و ارزیابی فیلمها برای داوران بسیار راحتتر و دقیقتر خواهد شد. در نتیجه فشارها و حواشی کم میشود.
وی ادامه داد: هر سال فیلمسازان تا لحظه شروع جشنواره و حتی زمان برگزاری آن، آثار خود را می فرستند. فارغ از نقض قانون برگزاری، نکته اینجاست مگر چقدر فرصت برای داور وجود دارد تا در آن مدت اندک همه فیلمها را ببیند و قضاوت کند؟!
کارگردان «بیست و یک روز بعد» تصریح کرد: مسئله دیگری که باید به آن اشاره کرد، فیلم اولیها هستند. هرقدر بگوییم آنها پتانسیل لازم را دارند اما چون فرصتی برای معرفی و شناساندن خود در سطح گسترده نداشتند، رقابت با فیلمسازان با تجربه برایشان سخت میشود. برای مثال، نشست خبری فیلم من در جشنواره دوره قبل، پس از اعلام کاندیداهای جشنواره ملی فیلم فجر برگزار شد! این بزرگترین ظلمی بود که می شد به آن کرد. فیلمی که مورد استقبال مردم قرار گرفت اما در داوریها نادیده گرفته شد.
خردمندان خاطرنشان کرد: باید برای برگزاری جشنواره فیلم فجر در همه امور تدبیری اندیشید تا حقوق و تلاش فیلمسازان، به خصوص فیلم اولیها نادیده گرفته نشود.
انتهای پیام/