یک کارشناس و ناظر سیاسی این سخنرانی ترامپ را «توفان 42 دقیقه ای از پیام های توییتری» توصیف کرد، و یک کارشناس دیگر نیز آن را "سخنرانی جرج دبلیو بوش درباره محور شرارت" خواند. اما از بسیاری جهات، نخستین سخنرانی ترامپ در سازمان ملل متحد، دقیقا همان چیزی بود که از این تاجر ساختار شکن باید انتظار داشت.
به علاوه، محتوای سخنرانی ترامپ آن چیزی نبود که از 44 رئیس جمهور پیشین آمریکا انتظار شنیدن آن وجود داشت. سخنان ترامپ، نوید دهنده شیوه جدیدی از سرکردگی آمریکا در جهان شمرده می شود. ترامپ در سخنان خود «کیم جونگ اون»، رهبر کره شمالی را "مرد موشکی" در "عملیات خودکشی" توصیف کرد. این سخنان هر چند تشویق حامیان ترامپ در آمریکا را در پی داشت، متحدان وی را در سرتاسر جهان سردرگم کرد. متحدان آمریکا از تغییراتی که در حال روی دادن در تنها کشور ابرقدرت جهان است، یکه خورده اند.
ترامپ علاوه بر شیوه جنگ طلب خود، خواستار ایجاد تغییراتی اساسی در جهان شده است؛ وی به وضوح اعلام کرده است خواستار آن است تغییراتی که طی نیم قرن اخیر در حاکمیت جهان و نهادهای بین المللی صورت گرفته است، به حالت قبل از این تغییرات باز گردد و آمریکا، به جایگاه نخست خود در جهان باز گردد.
ترامپ در سخنان خود 21 بار از واژه "حاکم" یا "حاکمیت" استفاده کرد. این واژه معمولا توسط مقامات چین و در واکنش به انتقادهای مطرح شده علیه این کشور در خصوص سرکوب های دیپلماتیک مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین مقامات روسیه از این واژه برای مقابله با مداخله های آمریکا در امور داخلی خود استفاده می کنند. دستیاران کاخ سفید در این باره اعلام کردند درخواست ترامپ در خصوص یک دولت ملت مقتدر، به خودی خود به معنای نفی چند جانبه گرایی نیست، بلکه به معنای نفی جهانی شدنی است که در آن، خواسته و میل مردم کمرنگ و بی اثر می شود.
متحدان ترامپ اکنون با این پرسش روبرو هستند که آیا رویکرد "اول آمریکا" به معنای آمریکای تنها است یا نه.
ترامپ در سخنان خود گفت: "در آمریکا، به دنبال تحمیل کردن شیوه زندگی خود به هیچ کس نیستیم، اما در عوض می خواهیم این شیوه زندگی را به عنوان نمونه ای برای همه معرفی کنیم."
مشاوران ارشد ترامپ، سخنرانی وی را یک سخنرانی "عمیقا فلسفی" توصیف و دیدگاه جهانی رئیس جمهور را، در چارچوب روشنفکری تعبیر کردند.
سخنرانی ترامپ همچنین نشان دهنده تاثیرات مداوم مشاوران وی از جمله «استیون میلر» است که نقشی عمده در تهیه پیش نویس این سخنرانی بر عهده داشت. این سخنرانی، دنبال روی سخنرانی های تهیه شده توسط «بن رودز» دستیار باراک اوباما، رئیس جمهور پیشین آمریکا بود که اقتدار زیادی در تهیه متن این سخنرانی ها از خود نشان می داد. اما بنیان سیاست خارجی واشنگتن، به موارد نقض مختلفی اشاره می کند که شکل گیری هر گونه "دکترین منسجم ترامپ" را زیر سوال می برد. ترامپ بر این موضوع تاکید کرد که آمریکا دیگر سازنده دموکراسی نیست، اما در عین حال خواستار گسترش دموکراسی در ایران و ونزوئلا شد.
ترامپ از توافقنامه هسته ای ایران انتقاد کرد. اما کاخ سفید، هیچ گونه جایگزین دست یافتنی و شفافی را به غیر از تمدید کردن آن پیشنهاد نداده است.
مقامات آمریکایی در محافل خصوصی، این موضوع را مورد تایید قرار می دهند که هر گونه راه حل نظامی علیه کره شمالی، به صورت بالقوه اقدامی ویرانگر برای متحدان آمریکا در کره جنوبی خواهد بود. کره جنوبی در تیررس زرادخانه پیونگ یانگ قرار دارد که به تسلیحات شیمیایی نیز مجهز است.
«توماس رایت»، کارشناس موسسه «بروکینگز» در این باره نوشت: "وی (ترامپ) خود را مردی بدون برنامه نشان داده است. به ترامپ به عنوان فردی نگریسته می شود که ضعیف است، حرکت هایش هیچ جهت گیری خاصی ندارد و دائم در حال هیاهو و جنجال است."
به علاوه، منتقدان ترامپ تردید دارند که اوضاع جهان دوباره به نفع فیلسوف هایی تغیر کند که در اوایل دهه 1900 و زمانی که جهان هنوز چندان جهانی نشده بود، بر اوضاع سلطه داشتند.
«بری پاول»، سیاستمدار دولت های جمهوریخواه و دموکرات آمریکا که اکنون مشغول همکاری با «شورای آتلانتیک» است در این باره گفت: "حاکمیت در دوران ما اساسا نیازمند همکای های نزدیک با دیگر کشورها و همچنین با موسسات قدرتمند بین المللی است. اما رئیس جمهور ترامپ چنین موضوعی را نمی پذیرد."
هنوز هم بسیاری از دیپلمات ها، مقامات ارشد نظامی و چهره های تاثیرگذار در دولت آمریکا به این اندیشه ها باور دارند. برای آنها، اوضاع همچنان مانند گذشته است، هر چند افراد جدیدی سمت های کاخ سفید را به عهده گرفته اند. حتی نزدیک ترین چهره ها به ترامپ، از «جیمز متیس»، وزیر دفاع گرفته تا «مایک پنس»، معاون رئیس جمهور، بدون نقض کردن مستقیم ترامپ تلاش کرده اند بخش های ناهموار سخنان وی را هموار کنند.
تا کنون، اقدامات ترامپ نیز هم راستا با سخنان وی نبوده است. ترامپ توافق تجاری دو سوی اقیانوس آرام را لغو کرده است، اما با وجود انتقادهای گسترده مطرح شده، هنوز از توافق آب و هوای پاریس خارج نشده است، یا توافق هسته ای ایران را از بین نبرده است. این شرایط ممکن است طی ماههای آینده تغییر کند، زیرا تیم ترامپ قصد دارد مطالب مطرح شده در سخنرانی وی مانند سخنرانی در سازمان ملل یا ورشو و ریاض را، رسما در راهبرد امنیت ملی آمریکا بازتاب دهند.
انتهای پیام/