شعردوست عنوان کرد: جشنوارهی بینالمللی نشان فرهنگی استاد شهریار به یک نهاد قوی و ریشهداری تبدیل شده که ثمرات آن در صورت استمرار بیشتر مشخص میشود. به خاطر برگزاری این جشنواره، به رئیس دانشگاه تبریز تبریک میگویم.
وی ادامه داد: در طول این 17 سالی که از ثبت سالروز درگذشت استاد شهریار به نام روز ملی شعر و ادب فارسی میگذرد، مخالفان زیادی را دیدم و گاهی در جاهای اثرگذار هم مخالفتهایی با این نام گذاری وجود داشته است.
این فعال فرهنگی با اشاره به دعوت شدن به مراسم بزرگداشت خیام در نیشاپور، گفت: در آن سفر، مسئولان ارشد خراسان رضوی به بنده گفتند «نامهای به امضای وزیر رساندهایم که روز شعر و ادب فارسی از شهریار به فردوسی تغییر یابد، لطفاً شما مخالفتی نداشته باشید»؛ پس از آن مراسم موضوع را بررسی کردم و به وزیر وقت و مسئولان آذربایجان شرقی در خصوص تبعات این تصمیم هشدار دادم و حتی این موضوع را رسانهای هم کردم.
وی تصریح کرد: متأسفانه در جلسهی شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز شعر و ادب فارسی در اردیبهشت ماه ثبت شد، این اقدام شورای عالی انقلاب فرهنگی اقدام نسنجیدهای بود؛ چرا که وجود دو روز برای شعر و ادب فارسی بیهوده است. چرا بیدلیل روز ملی شعر و ادب فارسی که همزمان با سالروز درگذشت استاد شهریار است را تغییر میدهند؟
شعردوست با بیان اینکه برخی میگویند به دیگر شعراء همچون فردوسی بیاحترامی شده است، گفت: این موضوع درحالی مطرح میشود که روز بزرگداشت فردوسی، سعدی، خیام، و سایر شعراء در تقویم ثبت شده است.
این نمایندهی اسبق مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه برخی از روزنامهها با استدلال میگویند «تا امروز روز شهریار بوده و دیگر کافی است»، گفت: برای ثبت این روز در تاریخ به خدا متوسل شده و از روح بزرگ شهریار کمک خواستم، میدانستم مخالفان زیادی خواهم داشت اما لحظهای دریغ نکردم و روح استاد نیز در طول این 17 سال مرا یاری کرده است.
وی با بیان اینکه شهریار یک دهه از عمرش را برای انقلاب زندگی کرده است، گفت: شهریار برای رفع تکلیف در خصوص انقلاب شعر نگفته است، استاد بر اساس باور قبلی خود در خصوص مناسبتهای مختلفی همچون تلاش جهادسازندگی، نهضت سواد آموزی، بسیجی و جبههها شعر میگفت.
شعردوست تصریح کرد: شهریار با اینکه فرزند آذربایجان بود اما حافظ ایرانیت، تمامیت خاک و اعتقادات خود و مردم بود، او همیشه با مردم زندگی میکرد و به همین دلیل هم محبوب بود.
وی گفت: چه بخواهند چه نخواهند شهریار خود را به یک امر قدسی و الهی پیوند زده است و چون امر قدسی نامیراست لذا شعر شهریار هم نامیراست.
انتهای پیام/خ