در فرازی از وصیتنامه شهید اسماعیل روحی چیانه چنین آمده است :
« پدر جان ، برادران دینی و ملت گرامی و امام عزیزم ! هنگام شهادت چشم مرا باز بگذارید تا نگویند کور کورانه رفته ، بلکه بدانند با آگاهی کامل این راه از حسین (ع) و خمینی یاد گرفته و یادم داده اند . دهانم را باز بگذارید تا نگویند چون بدون هدف بود بلکه بدانند در آخرین نفس کلمه گهربار لااله الا الله و الله اکبر ، خمینی رهبر بر زبانم جاری بود . گوشم را باز بگذارید تا بدانند تمامی نوای مظلومان جهان را می شنیدم و کاملاً درک می کردم . مشتهایم را گره کرده بگذارید تا نگویند سرباز خمینی و نوکر حسین (ع) یا ابوالفضل (ع) تسلیم شد ، بلکه بدانند تا آخرین نفس زیر رگبار مسلسلها مردانه همچون آقایم ابوالفضل (ع) ایستادم تا برای دینم پیکر پاره پاره ام را به زمین افکنند »
انتهای پیام/