آنگ سان سوچی، برنده جایزه صلح نوبل در سال هزار و نهصد و نود و یک که در آوریل سال دو هزار و شانزده به عنوان مشاور ارشد دولت میانمار و رهبر غیررسمی این کشور معرفی شد، ناچار شد سفر هفته آینده خود به نیویورک برای شرکت در هفتاد و دومین مجمع عمومی سازمان ملل متحد را لغو کند زیرا حضور وی در میان رؤسای کشورهای جهان که به شدت نیز تحت پوشش رسانه ای قرار دارد، می توانست به یک فاجعه دیپلماتیک تبدیل شود.
این صرف نظر کردن از حضور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد از سوی فردی که قهرمان جامعه بین الملل بود، به مدت پانزده سال در بازداشت خانگی به سر برد و در انتخابات سراسری سال دو هزار و پانزده با اکثریت قاطع پیروز شد، به سادگی قابل توضیح است؛ وی باید در مجمع عمومی سازمان ملل متحد توضیح می داد که چرا عملیات پاکسازی در ایالت راخین، سیصد و هشتاد و نه هزار روهینگیا را که از اقلیت مسلمان میانمار با نود درصد جمعیت بودایی هستند، به مسیر تبعید کشانده است؟
آنگ سان سوچی باید توضیح دهد که چرا این عملیات نظامی را رد می کند و آن را به تروریست های نامشخص نسبت می دهد؟ وی باید در مورد روستاهای به آتش کشیده شده و خسارات انسانی سنگین در کمتر از سه هفته و همچنین ممانعت از دسترسی سازمان های حقوق بشری به ایالت راخین توضیح می داد.
درگیری ها در ایالت راخین از بیست و پنجم ماه اوت و در پی حمله شورشیان موسوم به ارتش رستاخیر آرکان به دوازده مقر پلیس و یکی از اردوگاه های ارتش آغاز شد. آنگ سان سوچی قرار است نوزدهم سپتامبر در گفتگویی تلویزیونی درباره «مصالحه ملی» صحبت کند.
انتهای پیام/