به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ کاروان امام حسین(ع) در روز بیست و ششم ذی‌الحجه وارد منزلگاه واقصه رسید و با سرعت از آن گذشت. فاصله منزلگاه واقصه تا کوفه را سه روز راه نوشته‌اند. این منزلگاه دو میل یعنی حدود چهارصد کیلومتر با شراف فاصله داشته است.
مناره‌ای از شاخ شکاری‌های صحرایی و سُم‌های آنان در محل واقصه بوده که ملکشاه سلجوقی آن را ساخته بوده است. این منزلگاه بعد از قرعاء (زمین کم‌گیاه) قرار داشته در نتیجه از نظر پوشش گیاهی نیز کم‌گیاه بوده است؛ بنابراین گزارش، احتیاط‌های لازم در منطقه واقصه بیشتر شده است، زیرا اخبار قبلی دال بر استقرار نیرو‌های عبیدالله و حضور جاسوسان و گشتی‌ها در این منطقه بوده است. امام حسین (ع) توصیه کرده است که آب‌ها را نگه‌داری کنند که تشنگانی در راه‌اند.
امام سوم شیعیان دستور حرکت به سمت ارتفاعات شراف را داده است. کاروان امام حسین (ع) از منزلگاه واقصه به بعد وارد مرحله جدیدی از حرکت خویش می‌شود که برخورد با سپاه حُر است.
کاروان امام حسین(ع) در همین روز وارد منزلگاه شراف (اشراف) رسید و نیمروزی در این منزلگاه درنگ کرد. این منطقه دو منزل تا کوفه فاصله دارد و سه چاه بزرگ داشته است.
شایان ذکر است بزرگ‌ترین و مهم‌ترین حادثه این منزلگاه که مسیر کاروان ابا‌عبدالله را نیز تغییر داد، برخورد سپاه حُر‌بن‌یزید ریاحی با سپاه و همراهان امام حسین (ع) است. حُر با هزار نفر همراه تشنه و خسته به شراف رسیدند. امام سوم شیعیان فرمان داد آن‌ها را سراب کنید. وقت نماز ظهر، امام حسین (ع) فرمان اذان داد. حجاج‌بن‌مسروق‌جعفی اذان گفت. امام سوم شیعیان با عبا و نعلینی بیرون آمد تا نماز بگزارد و به حُر گفت: من بنا به دعوت مردم کوفه و این نامه‌ها آمده‌ام. امام حسین (ع) فرمود::تو با یارانت نماز می‌گزاری؟
حُر گفت:با شما نماز می‌خوانم. پس از نماز هر یک به خیمه خویش رفتند. پس از نماز عصر امام حسین (ع) خطبه خواند و به نامه‌ها اشاره کرد. حُر گفت:من از نامه‌ها بی‌خبرم، اما مأموریم از شما جدا نشویم تا شما را به نزد عبیدالله ببریم. امام سوم شیعیان فرمود:مرگ از این کار به من نزدیک‌تر است. امام دستور حرکت داد، حُر مانع شد و امام حسین (ع) فرمود::مادرت سوگوارت شود!
گفتنی است حُر سر جنگ نداشت. زهیر‌بن‌القین پیشنهاد جنگ به امام سوم شیعیان داد و امام فرمود: ما آغازگر جنگ نخواهیم بود.
خاطرنشان می‌شود موافقت شد امام حسین (ع) به کوفه نرود تا از عبیدالله کسب تکلیف شود و در نتیجه مسیر حرکت کاروان به سمت کربلا تغییر کرد.
منابع:
۱. فرهنگ لاروس
۲. معجم‌البلدان
۳. مقتل‌الحسین خوارزمی
۴. ارشاد
۵. آینه در کربلاست (محمدرضا سنگری)
بیشتر بخوانید:
هشتم ذی‌الحجه؛ قیام مسلم در کوفه
نهم ذی‌الحجه؛ روز عرفه و شهادت مسلم‌بن‌عقیل
دهم ذی‌الحجه؛ ورود کاروان امام حسین (ع) به وادی عقیق
چهاردهم ذی‌الحجه؛ ورود کاروان امام حسین (ع) به منزلگاه ششم
پانزدهم ذی‌الحجه؛ امام حسین (ع) به روشنگری پرداخت
هجدهم ذی‌الحجه؛ رسیدن کاروان امام حسین (ع) به منزلگاه یازدهم
نوزدهم ذی‌الحجه؛ دریافت خبر شهادت حضرت مسلم‌بن‌عقیل و هانی‌بن‌عروه
بیست و یکم ذی‌الحجه؛ پیوستن زهیر‌بن‌القین‌بحلی به امام حسین (ع)
بیست و دوم ذی‌الحجه؛ بیان ماجرای حضرت یحیی و شباهت فرجام امام حسین (ع) به این پیامبر
بیست و سوم ذی‌الحجه؛ خبر پیمان‌شکنی مردم کوفه به امام حسین (ع) رسید
بیست و پنجم ذی‌الحجه؛ کاروان امام حسین (ع) به بطن عقبه (بطان) رسید
بیست و ششم ذی‌الحجه؛ برخورد با سپاه حُر
بیست و هفتم ذی‌الحجه؛ امام حسین (ع) به شایستگی خود برای رهبری امت اشاره کرد
بیست و هشتم ذی‌الحجه؛ امام حسین (ع) خطبه مشهور خود را ایراد کرد
بیست و نهم ذی‌الحجه؛ کاروان امام حسین (ع) به قُطقَطانیه رسید
اول محرم؛ پیوستن انس‌بن‌حارث به امام حسین (ع)
دوم محرم؛ ورود به کربلا
سوم محرم؛ ارسال نامه ابن‌زیاد به کربلا برای ابا عبدالله الحسین
چهارم محرم؛ رسیدن نامه عمرسعد به عبیدالله‌زیاد
پنجم محرم؛ نامه عبدالله بن زیاد به عمر سعد برای تنگناسازی در کربلا
هفتم محرم؛ آغاز رسمی قطع آب در کربلا
هشتم محرم؛ جلوگیری از حفر چاه و تهدید عمر سعد
نهم محرم؛ آمدن شمر‌بن‌ذی‌الجوشن ضبابی به کربلا
دهم محرم؛ روز معرفت، محبت، حماسه و سوگ
یازده محرم؛ عبور از کنار قتلگاه
انتهای پیام/