وی تأکید کرد: دولت‌ها و کنشگران اساسا در بافت‌ها و موقعیت‌های گوناگون بین المللی به دنبال منافع خود هستند از این رو اتحادها و جبهه های آنان تا حدودی ناپایدار است.
مطهرنیا افزود: ترکیه با توجه به جهت گیری رجب طیب اردوغان در عرصه داخلی و ساختار قدرت سیاسی این کشور در صدد ایجاد یک دولت نو عثمانی در بازی‌های منطقه‌ای و بین المللی است. از این رو هرگاه منافع ترکیه ایجاب کند سمت و سوی جبهه شرق و یا غرب را باز می‌کند، این نوع کنش و رفتار در چند سال اخیر توسط اردوغان بارها ملاحظه شده است.
کارشناس روابط بین الملل با بیان اینکه این نوع تحرکات را نباید زمینه‌ای برای شکل گیری یک جبهه واحد پایدار دانست، تصریح کرد: روس‌ها با همین سیاست واقع گرایی پیش می روند. پوتین از یک سو با رژیم صهیونیستی همکاری می‌کند در حالیکه با ریاض فعالانه وارد اریکه عمل می‌شود و از طرف دیگر به همراه ایران از بشار اسد در سوریه حمایت می‌کند و ایران را شریک استراتژیک خود می‌خواند؛ اما همواره این تحرکات و سمت گیری‌ها برای امتیازگیری در عرصه عمل و خرد کردن هزینه‌های منطقه ای و بین‌المللی انجام می‌گیرد.
وی تأکید کرد: شواهد نشان می‌دهد تحولات سریع است و بازی‌های قدرت به سرعت جابه‌جا می‌شوند، بنابراین بازیگران و کنشکران بین‌المللی بر اساس موقعیت تغییر موضع می‌دهند. آنچه هم اکنون جای تامل دارد، این است که ایالات متحده به عنوان یک کنشگر اصلی عرصه بین الملل، خود را از عرصه بازی‌های منطقه‌ای تا حدودی کنار کشیده و به دنبال افزایش هزینه‌های بیشتر برای قدرت‌های بزرگ و منطقه‌ای است. لذا تلاش دارد این دولت‌ها را در چارچوب تلاطم‌ها قرار دهد و با افزایش هزینه‌ها مسابقه تسلیحاتی را در حوزه های منطقه ای و بین المللی به راه بیاندازد، که به تبع همراه با جابه‌جایی مناطق بحران خیز است.
مطهرنیا تأکید کرد: به نفع دولت‌های منطقه ای و بین المللی است که بحران‌های منطقه ای را از راه دیپلماسی حل کنند و به جای هزینه‌های گزاف در راه بحران‌های منطقه‌ای به توسعه اقتصادی اهمیت دهند.
کارشناس روابط بین الملل گفت: در آینده‌ای نزدیک جهان به تعبیر بنده از آنچه اتاق شیشیه ای نامیدم به طرف گوی بلورین با مختصات خاص خود در حرکت است و دولت‌ها در برابر ملت‌ها پاسخگویی بیشتری خواهند داشت.
انتهای پیام/